مهدیقلی هدایت از رجال عصر قاجار و پهلوی، و در مقاطع مختلف متصدی مناصب مختلفی از جمله حکومت آذربایجان و فارس، نمایندگی مجلس در صدر مشروطه، وزارت علوم، وزارت فواید عامه، وزارت عدلیه، ریاست دیوان تمیز (دیوان عالی کشور) و بالاخره نخستوزیر ایران در دوره رضاشاه پهلوی بود.
مهدیقلی هدایت
(ملقب به مخبرالسلطنه) (زادهٔ ۱۲۴۳ در تهران - درگذشت ۱۳۳۴،
تهران) از رجال عصر قاجار و پهلوی، و در مقاطع مختلف متصدی مناصب
مختلفی از جمله حکومت آذربایجان و فارس، نمایندگی مجلس در صدر مشروطه، وزارت علوم، وزارت فواید عامه،
وزارت عدلیه، ریاست دیوان تمیز (دیوان عالی کشور) و بالاخره نخستوزیر ایران در
دوره رضاشاه پهلوی بود.
وی فردی ادیب و سخندان، با تسلطی ممتاز به زبان و ادبیات
فارس ، عربی، آلمانی بوده و تا حدی فرانسوی و
انگلیسی میدانست. همچنین در فن گراورسازی و کلیشهسازی سررشته داشت، به علم موسیقی علاقه بسیار می ورزید و کتابی نیز در زمینه نت نویسی دستگاه
های موسیقی ایرانی بر جای گذارد که نخستین نمونه در نوع خود است. در ریاضیات، هیئت، فلسفه و اصول تعلیم و تربیت نیز نوشته های متعددی دارد.
مهدیقلی هدایت در زمرهٔ رجال ناصری است که حوادث
زندگی خود و اتفاقات کشور را به صورتی منظم یادداشت کرده، و این نوشتارها امروزه
در قالب کتاب های متعدد یکی از منابع تاریخ معاصر است. مهمترین اثر او در این
زمینه کتاب خاطرات و خطرات است.
هدایت قریب پنجاه سال و در عصر پنج پادشاه، گاه در مقام
استانداری و وکالت، گاه در مقام وزارت و صدارت، در صحنه سیاسی ایران بازیگری داشت
و از مهرههای اساسی تاریخ معاصر به شمار میرود.