پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ صدور اعلامیه امام خمینی پس از جنایت رژیم پهلوی در 28 مرداد 1357 در آبادان، تاثیر فوقالعادهای بر ادامه مبارزات مردم ایران علیه رژیم پهلوی داشت. در این پیام امام خمینی ضمن محکوم کردن جنایت رژیم پهلوی، به مردم درباره توطئههای عمال پهلوی هشدار دادند.
آیتالله خامنهای که همزمان با رخداد سینما رکس آبادان، دوران تبعید خود را در جیرفت سپری میکردند درباره واکنش به موقع و موثر امام خمینی به قضیه سینما رکس میفرمایند: امام در هرجایی که یک مسئلهای پیش میآمد حضور داشت، هیچجا نبود که انسان را دچار سردرگمی بکند. مثلاً قضیه سینما رِکس آبادان پیش آمده، حالا همه سردرگماند که قضیه چیست؟ چه موضعی باید گرفت؟ چه کار باید کرد؟ آیا دولت این کار را کرده؟ آیا -نمیدانم- عراقیها کردند؟خرابکارها کردند؟ ناگهان زودتر از همه اعلامیهامام میآمد. هنوز دیگرانی که در ایران بودند، حتّی مبارزین اعلامیه نداده،اعلامیه امام در دست مردم بود.
در بخشی از کتاب "1318" که توسط موسسه هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده و به روایت خاطرات رهبر معظم انقلاب اسلامی از سال 1318 تا 1395 اختصاص دارد همچنین آمده است: ...ما جیرفت بودیم آن وقت، تبعید بودیم در جیرفت در این جریان سینما رکس. بنده بودم، آقای مرحوم رباّنی شیرازی رحمةاللَّه علیه ایشان بودند، آقای ربانی املشی بودند، عدّهای بودند از دوستان.
[خبر] قضیه سینما رکس به ما رسید. ما نشستیم با هم مشورت کردیم گفتیم بیايیم ما یک اعلامیه درست کنیم؛ البته اعلامیه مخفی، یعنی شبنامه نه به امضا؛ به نظرم این جوری میرسد که اعلامیه را منتشر کنیم و با یک امضای مثلاً کلی بفرستیم قم و اینها چاپ بشود که مردم در جریان قرار بگیرند.
نشستیم و اعلامیهای با نظر همدیگر تهیه کردیم و فراهم کردیم و بعد مثلاً گفتند این جایش اشکال دارد، آنجایش را درست کردیم و آنجایش عیب دارد، آنجایش مثلاً عیبش را برطرف کردیم. یکی دو روز طول کشید تا آمدیم اعلامیه را بدهیم تایپ کنند؛ پلیکپی کنند؛ اعلامیه امام رسید دستمان؛ به کجا؟ به جیرفت. یعنی مثلاً چهار روز، پنج روز از حادثه نگذشته امام حاضر بود، در جیرفت حاضر بود.
در تمام دوران مبارزه این مسئله وجود داشت. در همه جا، واقعاً! این یک حقیقت شگفتآوری است، در همه جا حاضر بود. بعد از انقلاب هم همین جور بود. بعد از انقلاب تمام قضایایی که برای این ملت سرنوشتساز بود و مسئله بود برای این ملّت و رهبری امام را لازم داشت، امام حاضر و ناظر بود.