پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ فاجعه آتشسوزی سینما رکس آبادان در اواخر مرداد ماه 1357 به خبر اول مطبوعات تبدیل شد و فضای سیاسی کشور را تحت تأثیر قرار داد بطوری که گفت و شنودهای مختلف و متفاوتی درباره این فاجعه صورت میگرفت.
در اسناد به جای مانده از منابع امنیتی رژیم پهلوی گفتگوئی محرمانه از بنیاحمد نماینده وقت مجلس شورای ملی با خبرنگار روزنامه اطلاعات به ثبت رسیده که نکات مهمی را از ابعاد دیگر فاجعه بازگو میکند.
در این مکالمه خصوصی و محرمانه، نظری خبرنگار روزنامه اطلاعات درباره نظرات شاهدان عینی به بنیاحمد میگوید: «رادیو یک برنامهای داشت که مستقیما تلفن خوانندهها را میگرفت و نظر آنها را میخواست و تهیهکننده برنامه رادیو در منزل من بود. گفت خانمی از آبادان تلفن کرد و گفت که من چهار فرزندم در این حادثه از دست دادهام و ما هم میکروفون را به این خانم دادیم و پس از صحبت درباره فاجعه در آخر گفته که این کار جز از دست دولت از دست کس دیگری برنمیآید که عین این گفتار از زبان این زن آبادانی از رادیو پخش شده و بعد بلافاصله مسئولین صدای او را قطع کردهاند.»
همچنین خبرنگار مزبور به اطلاع خبرنگاران حاضر در صحنه درباره نقش رئیس شهربانی آبادان و نیروهای مخفی ساواک در این جنایت اشاره کرده و میگوید: «خبرنگاران ما هم گزارشهای عجیب و غریبی به ما میدهند که رئیس شهربانی آمده و خودش دست داشته البته خبرنگاران برای ما حقایق را میگویند. یک روایت این هست که چند نفر خرابکار به سینما پناهنده شدند و دستور دادهاند سینما را آتش بزنند و دیگر این است که سرایدار سینما با یکی از خبرنگاران ما صحبت کرده و گفته که پس از اینکه سانس شروع شد و مردم به سالن رفتند رئیس شهربانی آمده و درب را قفل کرده و کلید را در جیبش گذاشته و رفته است که بعد یک ماشین ولوو هم آمده با چهار سرنشین (که مشخصه ساواک است) و من اعتنائی به آنها نکردم... »
همچنین یکی از نکات مهم دیگری که در این مکالمه خصوصی بدان اشاره میشود استفاده از بنزینی است که جهت آتش زدن سینما استفاده شده که غیر از مراکز دولتی کسی قادر به تأمین آن نبوده است. نظری خبرنگار روزنامه اطلاعات در این رابطه به بنیاحمد میگوید: «یک موضوع دیگر این است که بنزینی که در آنجا به کار رفته دارای اکتان بالا بوده و مخصوص هواپیما بود و در باجههای معمولی به هیچوجه نمیفروشند.»