از جمله يادم ميآيد كه آقاي دكتر حسن روحاني به من گفت: «آقاي فاضل سؤالت را پس بگيري بهتر است». من هم گفتم: خير. من حرف دارم و سؤالم را پس نميگيرم. پس از طرح سؤال آقاي شيخ عبدالله نوري به عنوان نمايندهي دولت در مجلس حاضر شد و من هم سؤالم را طرح كردم و ايشان نيز موضع دولت را توضيح داد و از آن حمايت كرد. در نهايت بنده هم از جواب ايشان قانع شدم و گفتم: خواستم اين جهت قضيه روشن شود كه قطع ارتباط با دولت اردن موجب تضعيف رابطهي ايران با مسلمانان نشود. پس از اين جريان از دكتر روحاني پرسيدم كه آيا سؤال من اشكال داشت؟ گفت: به اين صورتي كه تو طرح كردي، اشكال نداشت.
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی- روزنامه رسالت نوشت؛ سؤال و استیضاح دولت یکی از حقوق مجلس شواری اسلامی که در حیطه اختیارات نمایندگان مجلس تعریف میشود.
مرحوم آیتالله فاضل استرآبادی نماینده مردم بابل در مجلس شورای اسلامی در کتاب خاطرات که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره واکنش حسن روحانی به طرح سؤال از دولت در سال 60 میگوید: « يكي از وقايعي كه در آن سالها اتفاق افتاد، قطع رابطه ايران با دولت اردن بود. علت اين امر آن بود كه ظاهراً دولت اردن فلسطينيهاي مقيم آن كشور را اخراج كرده بود و دولت ايران در اعتراض به اين كار و حمايت از فلسطينيان رابطه سياسي خود را با آن كشور قطع كرد.
بنده عليرغم اينكه معتقد بودم بايد از فلسطينيها حمايت كرد، اما اعتقاد داشتم كه قطع رابطه با كشور اردن هم ممكن است به ضرر ما تمام بشود. درست است كه به دليل ارتباط و هماهنگياي كه دولت اردن با اسرائيل داشته، شايسته است كه ايران با آن قطع رابطه كند، زيرا دوست دشمن هم دشمن است، اما شايد همهي ابعاد اين اقدام مورد توجه قرار نگرفته باشد. زيرا با اين اقدام رابطهي ما با مردم مسلمان اردن نيز قطع خواهد شد، در نتيجه ما كه ادعاي صدور انقلاب اسلامي و انقلاب فرهنگي به كشورهاي مسلمان را داريم و خواهان توجه به مسلمانان و مستضعفان هستيم، چگونه ميتوانيم اين كار را انجام دهيم؟ چطور ميتوانيم با قطع ارتباط، صدايمان را به گوش مردم، از جمله مردم اردن برسانيم؟
لذا بنده اين موضوع را در قالب سؤال در مجلس مطرح كردم. بعضي از دوستان اعتقاد داشتند كه اين عمل موجب تضعيف دولت ميشود و ممكن است از اين موضوع سوءاستفاده شود و بعضيها تبليغ كنند كه تضعيف رابطه ايران با فلسطينيها است.
از جمله يادم ميآيد كه آقاي دكتر حسن روحاني به من گفت: «آقاي فاضل سؤالت را پس بگيري بهتر است». من هم گفتم: خير. من حرف دارم و سؤالم را پس نميگيرم. پس از طرح سؤال آقاي شيخ عبدالله نوري به عنوان نمايندهي دولت در مجلس حاضر شد و من هم سؤالم را طرح كردم و ايشان نيز موضع دولت را توضيح داد و از آن حمايت كرد. در نهايت بنده هم از جواب ايشان قانع شدم و گفتم: خواستم اين جهت قضيه روشن شود كه قطع ارتباط با دولت اردن موجب تضعيف رابطهي ايران با مسلمانان نشود. پس از اين جريان از دكتر روحاني پرسيدم كه آيا سؤال من اشكال داشت؟ گفت: به اين صورتي كه تو طرح كردي، اشكال نداشت.»