در بخشی از پیام امام آمده است : با جناب مستطاب سيدالعلماء و حجتالاسلام آقاي حاج سيد ابراهيم خسروشاهي(دامت افاضاته) مذاکره نموده و از ايشان درخواست نمودم تقاضاي اهالي محترم را بپذيرند. با آنکه کسالت مزاجي دارند و گرفتاري داخلي هم دارند و نگرانيهائي از وضع محل نيز داشتهاند معذلک چون اهميت امر را در نظر دارند. قبول فرمودند که تشريف بياورند و مدتي تشريف داشته باشند و وضع آنجا را انشاءالله سر و سامان بدهند. انشاءالله پس از زيارت عرفه تشريف ميآورند.
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ آيتالله سید ابراهیم خسروشاهي که سابقه فعاليت در کرمانشاه و شهرهای اطراف آن را داشت پس از مدتي حضور در نجف مجدداً با نامهای از امام خميني راهي آن ديار ميشود.
آيتالله خسروشاهي در خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی ثبت و ضبط شده است بازگشت خود به کرمانشاه را اينگونه روايت ميکند: « بنده در زمان مرحوم امام تقريباً فاصله گرفتم از کرمانشاه و نتوانستم آنجا بمانم. بعضي از برادراني كه به ما محبت داشتند خدمت ايشان عريضهاي دادند كه فلاني برگردد. ايشان هم به من فرمودند كه بگردم. بنده عذر و ناراحتيهاي خودم را گفتم ايشان گفتند معذالك ميشود صرف نظر كنيد و كاري به اين مسائل نداشته باشيد. ما گفتيم كه باشد بعد از زيارت حرمين انشاءالله ميرويم و ايشان يك نامهاي به من دادند كه يادگاري بنده هست از ايشان به برادران دادند و بنده هم مراجعت كرديم به کرمانشاه ولي اوضاع و احوال و وضع ناراحتكننده آنجا خيلي براي ما شاق بود و نميتوانستيم تحمل كنيم...».
بدين ترتيب امام در پيام مخصوص خود در 17 ذيالقعده 1385 ه.ق ( 1344 شمسي) آيتالله خسروشاهي را به « سيد العلماء » ملقب کرده و چنين مينويسند:
بسم الله الرحمن الرحيم
خدمت اهالي محترم سرچشمه و صابوني کرمانشاه- ايدهماللهتعالي
مرقوم محترم آقايان واصل، از توجه اهالي محترم به ديانت مقدسه و حس آنها به احتياج به مربي ديني تقدير و تشکر ميکنم. اميد است انشاءالله اين احساسات شريفه مستدام باشد.
با جناب مستطاب سيدالعلماء و حجتالاسلام آقاي حاج سيد ابراهيم خسروشاهي(دامت افاضاته) مذاکره نموده و از ايشان درخواست نمودم تقاضاي اهالي محترم را بپذيرند. با آنکه کسالت مزاجي دارند و گرفتاري داخلي هم دارند و نگرانيهائي از وضع محل نيز داشتهاند معذلک چون اهميت امر را در نظر دارند. قبول فرمودند که تشريف بياورند و مدتي تشريف داشته باشند و وضع آنجا را انشاءالله سر و سامان بدهند. انشاءالله پس از زيارت عرفه تشريف ميآورند.
آنچه لازم است اهالي محترم توجه داشته باشند آن است که امثال ايشان که مأنوس با حوزههاي علميه و مراکز علمي هستند با کمال سختي از اين مراکز مفارقت ميکنند، بلکه بتوانند خدمتي به اسلام و مسلمين بفرمايند؛ تکليف اهالي محترم آن است که در جلب رضاي ايشان کوشش کنند و اجتماعات خود را در مسجد و مجامع ديني هرچه ميتوانند بيشتر نمايند و طوري کنند که ايشان احساس کنند وجودشان در محل مفيد است و فرمايشات ايشان مورد قبول و مؤثر است در اين صورت لابد براي خودشان لازم خواهند دانست توقف نمايند و باز به ارشاد و هدايت اهالي محترم قيام فرمايند و اگر خداي نخواسته اهالي با سردي و سستي با ايشان مواجه شوند باز همين وضع ناگوار پيش خواهد آمد.
از خداوند متعال توفيق و تأييد همه مسلمين و خصوص شما اهالي محترم را خواستارم.
والسلامعليکمورحمةالله
روحاللهالموسوي الخميني