پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ جنب و جوش جوانان مسلمان در شهر اصفهان کمک شایانی به اقدامات انقلابی می‌کرد؛ چه اینکه جوانان به انگیزه‌های مضاعف ایده‌های جدیدی برای مبارزه طرح می‌کردند.
محمد پیشگاهی‌فرد از مبارزان جوان آن دوران در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره طرح راه‌اندازی رادیو مستقل انقلاب در اصفهان می‌گوید: به مرور زمان، نقش حكومت نظامى كمرنگ شد و در واقع موج توفنده‌ى مردم هر مانعى را در هم مى‌شكست. راهپيمايى‌ها بار ديگر آغاز شد. دوستان تشكيلاتى علاوه بر پيگيرى اخبار اجتماعات و تظاهرات، براى مقابله با رژيم و انجام دادن بهتر كار نيز برنامه‌ريزى مى‌كردند. من گزارش كامل فعاليت‌ها را به شهيدان بهشتى و مفتح ارائه مى‌دادم و رهنمودها و توصيه‌هاى آنها را به اصفهان منتقل مى‌كردم.
از ديگر فعاليت‌هاى جمع دوستان ما در اين برهه، تلاش براى راه اندازى يك فرستنده‌ى راديويى بود. اين فكر از آنجا در ذهن‌مان تراوش كرد كه در آن اوضاع، با توجه به سرعت رويدادها، لازم بود كه مردم به همان سرعت كه در كم و كيف قضايا قرار مى‌گيرند از اتفاقات نيز آگاه شوند. به علاوه مى‌خواستيم مردم را هم از طريق آن فرستنده تحريك و تشويق كنيم. من، شهيد خليفه سلطانى، مهندس شريف‌خانى و مهندس بزرگى براى اين منظور كميته‌اى تشكيل و مطالعاتى در اين باب انجام داديم.
بعد از مدتى به اين نتيجه رسيديم كه در آن شرايط، امكان خريد فرستنده وجود ندارد؛ بنابراين تصميم گرفته شد از راديوهاى قديمى خيلى بزرگ و داراى لامپ‌هاى خيلى قوى استفاده كنيم؛ اما از آنجا كه اين راديوها گيرنده است و وات آن هم خيلى بالا است، تصميم گرفتيم با تغيير چند لامپ، آن را به فرستنده تبديل كنيم و با يك آنتن كوچك بخشى از شهر را پوشش دهيم. تلاش و جنب و جوش گروه آغاز شد. هر دو سه روز يك‌بار جلسه مى‌گرفتيم تا اينكه پس از دو ماه دوستان آن لامپ‌ها را پيدا كردند و مى‌خواستيم لامپ‌ها را نصب كنيم كه همسايه‌ها خبر آوردند كه صداى انقلاب آمد.
تحولات، چنان سريع بود كه پيروزى انقلاب بر ما سبقت گرفت و در روز 21 بهمن صداى انقلاب را با گوش جسم و جان شنيديم. دوستان گفتند ديگر راديو و تلويزيون به دست ما افتاد. شتابان حركت كرديم. ساختمان ساواك هم توسط انقلابيون تصرف شده بود. شكنجه‌گاه بچه‌هاى انقلاب تبديل به مركز فعاليت آنان شد. اصفهان دو سه روز قبل از اين به دست نيروهاى انقلابى افتاده بود و تنها مراكزى كه تا روز 21 بهمن در اختيار رژيم قرار داشت، راديو و تلويزيون، مراكز نظامى و ساواك بود.
