پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ تحریم اعیاد و جشنهای ملی و مذهبی از راهبردهای مبارزاتی امام خمینی در دوران حاکمیت طاغوت محسوب میشد. همانطور که در آستانه سال 1357جشن نوروز تحریم شد، در تابستان آن سال نیز انقلابیون با تحریم اعیاد شعبانیه، گامی دیگر در مسیر مبارزه برداشتند.
ساواک در تاریخ 24 تیر 1357 طی گزارشی با طبقهبندی «خیلی محرمانه» و با موضوع «عدم برگزاری مراسم جشن روز تولد امام حسین» نوشت: «روز سوم شعبان که روز تولد امام حسین است همه ساله در قم جشنهای مفصلی برگزار میشد که در حسینیه آیتالله نجفی گرفته میشد ولی امسال که سوم شعبان مصادف بود با 18/4/37 [1357] هیچ خبری از جشن در قم نبود. شهر یک پارچه سکوت بود حتی بعضی از کسبه چراغهایی که جلوی مغازهشان هر شب روشن بود خاموش کرده بودند. و این به دستور [امام] خمینی است که در اعلامیهاش دستور داده از برگزاری جشنهای مذهبی خودداری کنند. و بطوریکه شنیده شده مراجع قم هم قرار است برای نیمه شعبان اعلامیه بدهند که چراغانی نباشد.
نظریه شنبه: در نیمه شعبان تولد امام زمان که هر سال سه روز مفصلا چراغانی میشد امسال قرار است که جشن و چراغانی نباشد. این برنامه که ملت پیش گرفتهاند و این عدم برگزاری مراسم و جشنهای مذهبی، اتحاد مردم را در طرفداری از مراجع میرساند. لذا باید دولت نیز اقدامی انجام دهد که ملت را به طرف خود جلب نماید.
نظریه یکشنبه: مفاد گزارش صحیح است و نظریه شنبه مورد تائید است. اعلامیه [امام] خمینی در مورد عدم برگزاری جشنهای مذهبی در قم تاثیر زیادی داشته و مراجع قم را تحتالشعاع قرار داده. لذا آنها هم آنطور که به عرض رسیده در عید مبعث جلوس نکردند و برگزاری عید مبعث را کجدار و مریز انجام دادند و تولد امام حسین را هم که اصلا جشن نگرفتند. این بخاطر تحت فشار قرار داشتن از جانب بازاریان متعصب است که اکثرا طرفدار [امام] خمینی هستند. با این حساب بعید است که نیمه شعبان و تولد امام زمان را جشن بگیرند ولی اعلامیه هم در زمینه عدم برگزاری جشن نخواهند داد.»