شهیددكتر سیدرضا پاكنژاد، پزشك خوشقلم و خوشبیان شهر، در سوم آذر
1303هـ. ش در یزد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ملی
«اسلام» و دبیرستان «ایرانشهر» یزد گذراند. پس از اخذ دیپلم در سال 1321 به
حج مشرف گردید و بهخاطر محدودیتها و تنشهای ایجاد شده از سوی آل سعود و
وهابیون، با سایر همسفرانش یك ماه در مكه زندانی شد. در سال 1331، به
دانشگاه علوم پزشكی راه یافت و در بهمن 1336، دكترای خود را با عنوان «تمام
برنامههای دانشكدهی پزشكی در اسلام» با درجهی ممتاز گذراند. او در زبان
عربی تبحر داشت و از همان جوانی با علوم حوزوی ارتباط برقرار كرده بود. وی
110 جلد كتاب در بررسی علوم و معارف اسلامی و مسائل اجتماعی و پزشكی تألیف
كرد كه مهمترین آنها «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» است كه تاكنون بیش
از 40 جلد آن منتشر شده است یا كتاب معروف «ازدواج» كه بهخصوص، در اولین
سالهای پس از انقلاب، در دست هر زوج جوان و جویای زندگی دینی و سالم دیده
میشد كه از تألیفات وی به شمار میرود. در همان سالهای دانشجویی، برای
مجلهها و روزنامهها، مقالاتی تحریر میكرد تا از دیدگاه اسلامی نسبت به
امور و دغدغههای مختلف اجتماعی دفاع كند. او در یزد از آموزگاری و دبیری
مدرسه تا حسابداری و سرانجام طبابت و ریاست بیمارستان و حتی «مدیریت بیمه»
را تجربه كرد تا همان سالهای ظلم و ستم رژیم پهلوی را هم، در خدمتگزاری به
مردم رنج كشیده و با ایمان شهرش بهسر بوده باشد و این همه، مانع مبارزه و
فعالیت او، هم علیه جریانات فكری انحرافی چون بهائیت و هم در مقابل رژیم،
در كنار آیتالله صدوقی، نمیشد. پس از پیروزی انقلاب به عنوان نمایندهی
مردم یزد به مجلس راه یافت و در 7 تیر 1360، بههمراه برادرش و دهها تن
دیگر از مسئولان و فعالان نظام نوپای اسلامی، به شهادت رسید و شهد نوشین
وشیرین شهادت را چونان شفای ابدی، از دست طبیب جانها و حكیم عالم، سر
كشیده؛ اما هنوز راه نیمه تمام، جادهی در انتظار و سوار بیاسب
«پاكنژاد»های نهضت ما در عرصهی علم و دین و جامعهسازی همانند «رسالهی
ناتمامی»، رهپویان فرهنگ انقلاب را به خود فرا میخواند. این اثر به پرداخت
روایی و مستند دوران حیات و مبارزههای پزشك مهربان انقلاب و مردی خوشنام
از «دارالعبادهی یزد»، شهید دكتر سیدرضا پاكنژاد میپردازد. نگارنده با
بهرهگیری از گزارشهای مكتوب و خاطرات شفاهی و مستندات جمعآوری شده راجع
به حوادث و رویدادهای دوران زندگی این الگوی دوستداشتنی و قرار دادن آنها
در قالب روایتی آموزنده، جذاب و خواندنی و با استفاده از شم ادبی و داستانی
و نیز چاشنی كردن لحنی شیوا، این كتاب را تهیه كرده است. كتاب سعی دارد از
فرهنگ رفتاری و سنتی و ادبیات عامهی یزد، به عنوان یكی از شهرهای همیشه
مذهبی و انقلابی ایران نشانی برگیرد و اثری ماندگار را در ترویج و تبیین
فرهنگ انقلاب اسلامی ثبت كند تا شاید گوشهای از دِین اصحاب و اهل قلم را،
نسبت به ادبیات و فرهنگ انقلاب اسلامی، كه صفحات بزرگی از دینداری و
پایداری، ایثار و آگاهی و مردمداری را در خود جای داده است، ادا كرده
باشد.