بررسی و تحقیق پیرامون جریانهای سیاسی دینی دههی بیست در مناطق مختلف
ایران، برای ارزیابی میزان تأثیرگذاری گروههای سیاسی در رویدادهای حساس
تاریخی از اهمیت به سزایی برخوردار است. به عبارت دیگر، تبیین و روشنساختن
عملكرد نیروهای مذهبی در دورهی مورد بحث، مسیر مطالعهی تاریخ دهههای
اخیر را هموار خواهد ساخت. در مورد فعالیتهای نیروهای غیر مذهبی، از سوی
افراد و محافل گوناگون مطالعات گستردهای صورت گرفته كه حاصل آن در قالب
خاطرات ، تاریخ شفاهی و پژوهشهای تاریخی به چاپ رسیده است؛ اما نقش
نیروهای دینی در این دورهی پر تلاطم و علمكرد آنها، نه تنها چنان كه
شایستهی آن است مورد بررسی قرار نگرفته، بلكه از سوی بسیاری از محافل مورد
هجمه قرار گرفته است. مركز اسناد انقلاب اسلامی با توجه به این روند در
مطالعات تاریخی ، در صدد بر آمده است در قالب پژوهشهای تاریخی و با
استفاده از اسناد و مدارك معتبر، حقیقت و واقعیت تاریخی را آن چنان كه رخ
داده، در معرض دید و قضاوت علاقهمندان تاریخ معاصر ایران قرار دهد. از این
رو، تدیون اسناد «حزب برادران» را در دستور كار خود قرار داد. در این اثر
فراز و فرود این تشكل كه در دههی بیست در استان فارس فعالیتهای گستردهای
داشت با استفاده از اسناد و مدارك معتبر روایت شده است. پیش از این، جهت
ارائهی اطلاعات اولیه دربارهی حزب برادران، خاطرات مرحوم حجتالاسلام سید
منیرالدین شیرازی، فرزند آیتالله سید نورالدین، توسط مركز اسناد انقلاب
اسلامی انتشار یافته بود. امید است این دو اثر تا حد زیادی خلاء فقدان
اطلاع را پر نماید. حزب برادران در اوج دیكتاتوری رضا خان در شیراز توسط
سید نورالدین شیرازی، مجتهد مشهور ، تأسیس شد. پس از فرار رضا شاه در
شهریور 1320، فعالیت آن گسترده شد و بسیاری از اقدامات افراد وابسته به حزب
توده را خنثی ساخت. در جریان رویارویی آیتالله كاشانی و دكتر مصدق از
كاشانی حمایت نمود و دكتر مصدق و مورد انتقاد شدید قرار داد. این حزب در
طول حیات خود در راستای حمایت از فقرا و طبقات محروم در استان فارس اقدامات
شایانی كرد. حزب برادران پس از فوت سید نورالدین شیرازی در آغاز دههی 30،
از تكاپو افتاد و جز در مراسم نوحهخوانی و دینی، از خود فعالیتی نشان
نداد.