نام کتاب:
خاطرات حجت الاسلام جعفری اصفهانی
موضوع : کتاب
زیرگروه موضوع: خاطرات
تاریخ انتشار: ۱۳۸۶
چاپ جاری: ۱۰۰۰
قیمت: ۱۸۰۰۰ ریال
شمارگان: ۱۰۰۰
تعداد صفحات: ۲۶۸
قطع: رقعی
شابک: ۷-۲۲-۴۱۹-۹۶۴-۹۷۸
وضعیت: ناموجود
معرفی اجمالی: انقلاب اسلامی ایران با شعار معنویت، عدالت اجتماعی، بومی گرایی یا بازگشت به خویشتن، در عصری که بزرگ ترین انقلاب با فلسفه ی سکولاریستی و شعارهای مادی گرایی حادث شدند ، اتفاق افتاد . اگر انسان انقلاب فرانسه ، انسان لیبرالی و انسان انقلاب روسیه ، انسان نوین سوسیالیستی بود ، انسان انقلاب اسلامی ، انسان معنوی است . گرچه می توان ریشه ی این انقلاب در ایران را تا سال های متمادی پی گرفت ، اما مهم ترین علت وقوع آن را باید در تحولات صد ساله ی اخیر ایران جستجو کرد و سرآغاز مهم آن نیز قیام 15 خرداد 1342 است . این قیام در شکل گیری روند و زمینه های انقلاب اسلامی نقش اساسی داشت . این تأثیر از دو جهت بود : اول اینکه پس از قیام 15 خرداد نیروهای انقلابی به سمت اسلام و رهبری امام خمینی (ره) گرایش پیدا کردند و دوم اینکه شیوه ی مبارزات از شکل سیاسی و مبارزه ی پارلمانی به سمت مبارزه ی مردمی ، توده ای و گاهی هم مسلحانه و زیرزمینی سوق یافت . علاوه بر تأثیرات این قیام ، مهم ترین پیامدهای آن مطرح شدن امام خمینی (ره) در میان نیروهای مذهبی به عنوان یک رهبر ، برای نیروهای غیرمذهبی به عنوان یک رهبر ملی و ضد امپریالیسم و در نظرگاه روشنفکران یک رهبر ضد دیکتاتوری و استبداد و بالاخره برای میلیون ها نفر از ملت ایران به عنوان یک رهبر ملی و مذهبی بود . از دیگر پیامدهای آن ، تشکیل و اهمیت یافتن گروه های اسلامی بود . در میان این گروه ها ، روحانیت به دلیل انتخاب شیوه ی مبارزه از مراکز مذهبی مانند مساجد ، هیئت ها و حوزه های علمیه ، از پایگاه مردمی گسترده ای برخوردار بود . یکی از افرادی که از میان روحانیان برخاست و فعالیت های سیاسی خود را از اصفهان آغاز کرد و در تهران تداوم بخشید ، حجت الاسلام والمسلمین علی اصغر جعفری اصفهانی است . فعالیت های سیاسی وی بازگو کننده ی بسیاری از وقایع دهه ی 1340 و 1350 است . حجت الاسلام علی اصغر مرتضوی فر معروف به " علی اصغر جعفری اصفهانی " به سال 1312 ش در خانواده ای مذهبی در زرین شهر اصفهان دیده به جهان گشود . پدرش مرحوم محمدعلی و مادرش ربابه سلطان بود . پدرش مرد مبارزی بود که طی سال های 1325-1326 ش مبارزاتی علیه فعالیت کمونیست ها در اصفهان داشت و از پیوستن خانواده ی خود و مردم آن منطقه به حزب توده ممانعت کرد . وی در سال 1328 ش به تحصیل علوم دینی در حوزه ی علمیه ی زرین شهر ( مدرسه ی امام خمینی فعلی ) پرداخت و مدتی بعد وارد حوزه ی علمیه ی اصفهان گردید . پس از آن به نجف اشرف مشرف شد و پس از دو سال اقامت در آنجا به اصفهان مراجعت کرد و مدت مدیدی در محضر اساتیدی چون شیخ محمود شریعت ریزی ، حاج سید رضا هاشمیان ، آیت الله خراسانی و ... کسب فیض نمود . دهه ی 1330 نخستین دهه ی آغاز تکاپوهای سیاسی و کسب آگاهی سیاسی برای وی بود و این امر مرهون شهادت نواب صفوی و دیدار وی با آیت الله کاشانی در سال های 1335-1339بود . در این دیدارها ، آیت الله کاشانی به انتقاد از دربار می پرداخت و امام خمینی را برای آنها معرفی می کرد . آغاز مبارزه ی سیاسی وی ابتدای دهه ی 1340 است . او در جریان غائله ی انجمن های ایالتی و ولایتی به صحنه ی سیاسی وارد شد . حجره اش در اصفهان مخفی گاه کتاب ها و اعلامیه های ممنوعه بود که با همکاری اشخاصی مانند غلام علی یوسف زاده ، شیخ علی کفعمی ، شیخ تقی کفعمی و ... به نصب ، تکثیر و پخش آن همت می گماشتند . منزل وی در اصفهان نیز مخفی گاه متهمین به قتل منصور بود . در سال 1345 به علت پخش اعلامیه ی معروف آیت الله سعیدی علیه قرارداد کنسرسیوم نفتی و تعقیب ساواک ، مجبور به ترک اصفهان ، اقامت در تهران و انتخاب نام مستعار " عبدالله جعفری اصفهانی " برای خود شد . در تهران با کمک هیئت های مؤتلفه منزلی اجاره کرد و به دامنه ی مبارزات سیاسی خود افزود . نخستین اقدام سیاسی وی در تهران صدور اعلامیه علیه جشن های تاج گذاری سال 1346 به نام " عزایی به نام جشن " بود که منجر به دستگیری و زندانی شدنش گردید . سال 1347 پس از آزادی از زندان فعالیت های خود را از حالت فردی و پراکنده به شکل گروهی و سازماندهی شده در آورد . بنابراین نیاز به پایگاه خاصی داشت ؛ لذا فعالیت های تشکیلاتی خود را از مسجد علی (ع) آغاز کرد . این مسجد یکی از مساجد قدیمی بود که در منطقه ی دولاب تهران قرار داشت . وی امامت جماعت آنجا را بر عهده گرفت و به تشکیل گروه های انقلابی از جمله گروه ضربت ، شعار و ... در این مسجد پرداخت . مسجد علی (ع) محل پخش و نشر آثار امام به خصوص رساله ی امام خمینی (ره) بود . در جریان این فعالیت ها ، در سال 1350 ممنوع المنبر شد و در سال 1351 به اتهام نشر و پخش رساله ی امام و اخلال در امنیت ملی و درگیری با آخوندهای درباری دستگیر و زندانی شد . پس از آزادی از زندان ، مبارزات سیاسی خود را ادامه داد که مهم ترین عکس العمل در برابر سپاه دین ، تأسیس حزب رستاخیز در سال 1353 و شرکت در مراسم بزرگداشت قیام 15 خرداد 1354 است . وی همکاری هایی نیز با اعضای مجاهدین خلق قبل از تغییر ایدئولوژیک آنها در سال 1354 داشت . در جریان درگذشت دکتر علی شریعتی و آیت الله مصطفی خمینی نیز بسیار فعال بود و به همراه دیگر مبارزان از این رخدادها برای تسریع بخشیدن به روند انقلاب اسلامی استفاده می کرد . مهم ترین اقدام وی در سال 1357 نشر و پخش رساله ی امام بود . وی در قیام 17 شهریور 1357 و حادثه ی 13 آبان 1357 ، تشییع جنازه ی استاد نجات اللهی و تظاهرات تاسوعا و عاشورای 1357 و ورود امام به ایران نقش و حضور فعالی داشت . مجموعه خاطرات وی که در این کتاب عرضه شده است صرفا موضوع بحث و یا بررسی زندگی سیاسی یک شخصیت نیست ، بلکه در درجه ی اول تجزیه و تحلیلی از مهم ترین تحولات سیاسی و اجتماعی منتهی به انقلاب اسلامی ایران است . مهم ترین موضوعات سیاسی مطرح در این خاطرات عبارتند از : لایحه ی انجمن های ایالتی و ولایتی ، 15 خرداد 1342 ، انقلاب سفید و اصول ضد دینی آن از جمله سپاه دین ، نقش هیئت های مؤتلفه و بازار در انقلاب اسلامی ، مساجد و انقلاب اسلامی ، پخش و چاپ رساله ی امام خمینی ، خاطراتی از زندانیان سایسی ، انجمن حجتیه ، مبارزان سیاسی ، اعضای سازمان مجاهدین خلق ، دهه ی فجر و ... معرفی مساجد و هیئت های مذهبی به عنوان پایگاه مردمی انقلاب و مبارزه با آخوندهای درباری ویژگی خاصی به این خاطرات بخشیده است . محدوده ی زمانی این خاطرات از سال 1312 ش تا پیروزی انقلاب اسلامی است . نگارنده در تدوین این مجموعه از روش خاطره نگاری بر مبنای مصاحبه استفاده کرده است . این روش کم عیب ترین روش خاطره نویسی در میان روش های تدوین خاطره بر مبنای یادداشت های منظم و حافظه است . این خاطرات پس از استخراج از نوار به وسیله ی معاونت محترم تدوین مرکز اسناد انقلاب اسلامی در اختیار نگارنده قرار گرفته است . همه ی تلاش ها بر حفظ اصالت اظهارات مصاحبه شونده و جلوگیری از قلب و تحریف ناخواسته ی روح دیدگاه های ایشان در بازنویسی و تدوین آن خاطرات بوده است و از این منظر مسئولیت مطالب و تحلیل آنها بر عهده ی راوی است .
