برشی از خاطرات رجبعلی طاهری
روز سی‌ام تیر ۱۳۳۱، كه یك قیام عمومی بود، در مغازه پدرم در شهر كازرون بودم.در سالهای ۱۳۲۹ تا 31 مرتباً راهپیمایی در حمایت از ملی شدن صنعت نفت و به طرفداری از مصدق، مخصوصاً آن ایامی كه مصدق و كاشانی باهم بودند، برگزار می‌شد. این راهپیمایی‌ها خیلی عظیم بود و علیه محمدرضا پهلوی انجام می‌گرفت. در واقع دلیل حادثه سی‌ام تیر این بود كه قوام‌السلطنه را روی كار آوردند.
برگی از مبارزات مردم کرمانشاه با رژیم پهلوی
اواخر تیرماه 1331، محمد مصدق، نخست‌وزیر وقت به دلیل عدم موافقت محمدرضا پهلوی با درخواست افزایش اختیارات وی استعفا داد و شاه نیز بی‌درنگ فرمان نخست وزیری قوام‌السلطنه را صادر كرد. به دنبال انتشار این اخبار، آیت‌الله کاشانی، رهبر نهضت ملی نفت، به مخالفت شدید با قوام برخاست و با صدور اعلامیه‌ای مردم را به مبارزه تشویق كرد. پس از این موضعگیری قاطع، در سی‌ام تیر ماه مردم در نقاط مختلف کشور به خیابان‌ها ریختند و خواستار سرنگونی قوام شدند. یکی از بزرگ‌ترین تظاهرات در کرمانشاه برگزار شد. در این شهر، انتشار اعلاميه‌ها و مصاحبه‌هاي آيت‌الله کاشاني در تهييج افکار عمومي، بسته‌شدن بازار، برگزاري تظاهرات گسترده خياباني و تحصن در تلگرافخانه بردامنه مخالفت‌هاي عمومي با دولت جديد دامن زده و طبقات و گروه‌هاي مختلف مردم را به خيابان‌ها كشاند.
انقلاب اسلامی در مشهد
روز سي‌ام تير، پیکر مرحوم شيخ احمد كافي از طريق قوچان به ميدان فردوسي مشهد منتقل شد و بيش از پنج هزار نفر از طلبه‌ها و دانشجويان و كسبه‌ي بازار و طبقات مختلف مردم، پیکر او را به مسجد جعفري‌ها انتقال دادند. در اين مسجد نوار آخرين سخنراني كافي، كه وي در آن از امام خميني تجليل كرده بود، پخش مي‌شد. صبح روز 31 تير، براي تشييع مرحوم كافي اقدام شد و مردم ضمن تشييع تظاهرات مي‌كردند و مأموران رژیم پهلوی با پرتاب نارنجك، گاز اشك‌آور و تيراندازي هوايي سعي مي‌كردند مردم را متفرق سازند.
شهربانی کرمان در سال 1351 درباره سخنرانی ضد بهائی مرحوم کافی گزارش داد: «طبق اطلاع ساعت 19 روز 7 شهریور51 در مسجد جامع، شیخ احمد ضیافتی کافی ضمن برحذر داشتن مردم از معامله با فرقه بهایی اظهار داشته که از هر شیشه پپسی کولا یک ریال آن به مصرف تبلیغات دین بهایی می‌شود و طرف دیگر کارخانه ارج و ژنرال استیل نیز متعلق به افراد فرقه مورد نظر می‌باشد.»
برشی از خاطرات محسن رفیقدوست
بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی گروهک‌های معاند، به خصوص در نقاط مرزی کشور تحرکات خود را آغاز کردند و ناامنی‌هایی در مناطق مرزی ایجاد کردند. یکی از این ناآرامی‌ها و تحرکات ضدانقلاب در ترکمن صحرا رخ داد که با رشادت‌نیروهای بومی و به کمک مردم محلی این ناآرامی‌ها به پایان رسید و آرامش در این مناطق برقرار شد.
مساجد از جمله مهم‌ترین پایگاه‌‌های مبارزات مردمی علیه رژیم پهلوی بود و از دیرباز کار سازماندهی مبارزات اغلب از مسجدها شروع می‌شد. منبرها، زمینه روشنگری مردم را فراهم می‌کرد و مردم را برای مبارزه علیه ظلم و ستم پهلوی آماده می‌ساخت. لذا این پایگاه‌ها همواره از سوی رژیم پهلوی تهدید می‌شد. نمونه‌های فراوانی نیز در تاریخ وجود دارد که نشانگر جنایت‌های رژیم پهلوی علیه مساجد کشور است. جنایت رضاخان در مسجد گوهرشاد در سال 1314، حمله ماموران رژیم پهلوی به مردم در مسجد حبیب شیراز در سال 1357، فاجعه مسجد جزایری اهواز، فاجعه آتش‌سوزی مسجد جامع کرمان و حمله ماموران رژیم پهلوی به مسجد جامع ارومیه و مسجد لرزاده از جمله نمونه‌هایی است که به عنوان جنایت‌های رژیم پهلوی در تاریخ ثبت شده است.
انقلاب اسلامی در کاشان
شهربانی کاشان گزارش داد: در ساعت 9 صبح روز پنج‌شنبه 6مهر 1357 مطابق با روز رحلت [شهادت] حضرت امام جعفرصادق(ع) مردم در منزل آیت‌الله مدنی برای عزاداری جمع شدند و در ساعت 12 از منزل مشارالیه بیرون آمدند و از خیابان بابا افضل و میدان کهنه به سوی گذر بابا ولی رفتند و این جمعیت تقریبا یک‌هزار نفر بودند و شعارهایی در مورد آیت‌الله خمینی و شعارهای ضد میهنی از قبیل "مرگ بر این حکومت یزیدی"، "ما خواهان استقلال ـ آزادی ـ حکومت اسلامی می‌باشیم" و "تا آخرین لحظه عمر می‌کوشیم تا حکومت اسلامی را برقرار کنیم" [می‌دادند].
انقلاب اسلامی در قزوین
در مهرماه 1357 جامعه پزشکی قزوین ضمن صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که تغییر دولت‌ها توسط رژیم پهلوی هیچ تاثیری در اراده مردم ندارد و مردم ایران همچنان خواهان نابوی کامل رژیم پهلوی هستند.
انقلاب اسلامی در یزد
آیت‌الله محمد صدوقی، از روحانیون مبارزی بود که نقش فراوانی در روشنگری مردم یزد در دوران نهضت اسلامی داشت. او از همان نخستین روزهای نهضت اسلامی به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخت و در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌های مبارزاتی خود در یزد را وسعت بخشید. اوج اقدامات آیت‌الله صدوقی در دوران مبارزه، به سالهای 56 و 57 باز می‌گردد.
در پی جنایت منافقین در به شهادت رساندن آیت‌الله دکتر بهشتی و 72 تن از یارانش در 7 تیرماه 1360، مردم ایران در سراسر کشور به پا خاستند و در اقدامی هماهنگ به این جنایت منافقین واکنش نشان دادند.براساس گزارش‌های مطبوعات، مردم در این راهپیمایی سراسری، شعارهایی مثل: "بهشتی قهرمان پیش خداست امروز/ خمینی بت شکن صاحب عزاست امروز"، "آمریکا، بنی‌صدر، منافق ننگ به پیوندتان/ خون عزیزان ما می‌چکد از چنگتان" و... سر می‌دادند و بدین شکل، این توطئه بزرگ را که منجر به شهادت چند تن از یاران امام شد محکوم کردند.
