با وجود اینکه مراحل تبعید امام خمینی در 13 آبان 1343 به سرعت طی شد، اما باز هم واکنش اقشار مختلف مردم ایران را در پی داشت و حتی تکاپوهایی را در نجف رقم زد. طلاب و روحانیون از جمله اقشاری بودند که به این موضوع عکس العمل نشان دادند. ساواک طی گزارش درباره واکنش روحانیون مبارز نوشت: «روحانيون و وعاظ كه اكثر از طرفداران سرسخت مى‌باشند سخت در فعاليت هستند و خود را خيلى ناراحت و عصبانى جلوه مى‌دهند و معتقدند كه بايد با شدت هرچه تمام‌تر درباره تبعيد مبارزه كرد...» علماى طراز اول حوزه از چمله آیات میلانی، مرعشی نجفی، گلپایگانی و شریعتمداری نیز با نوشتن نامه به امام، انتشار اعلاميه، فرستادن تلگراف براى علما، مردم و مسئولين رژيم به اين اقدام غير قانونى اعتراض کردند. دیگر اقشار جامعه همچون بازاریان، دانشجویان، طلاب علوم دینی، نیروهای مذهبی و ... نیز هر یک به سهم خود در واکنش به تبعید رهبر نهضت اسلامی به ترکیه به تکاپو پرداختند.
در رکاب روحانیت مجاهد
حاج محمد اسماعیل رضایی از جمله شهدای قیام 15 خرداد 1342 است که متاسفانه کمتر درباره او قلم زده شده؛ او که از ارادتمندان امام خمینی(ره) و آیت‌الله کاشانی بوده و سابقه‌ای دیرین در همراهی با روحانیت داشته است؛ حاج اسماعیل از جمله مریدان آیت‌الله کاشانی بود و به قدری به آیت‌الله ارادت داشت که دائم به منزل او رفت و آمد می‌کرد. حتی بعد از این که تهمت‌های طرفداران مصدق و سپس کودتای آمریکایی-انگلیسی 28 مرداد 1332 باعث انزوای مرحوم کاشانی شده بود، حاج اسماعیل جزو افرادی بود که ارتباط خود را با وی حفظ کرد و حتی در دوران بیماری و کسالت آیت‌الله نیز پرستار او بود. او همچنین ارادت و علاقه زیادی به آیت‌الله بروجردی داشت و تحت تاثیر روشنگری‌های این مرجع عظیم‌الشان نیز به مبارزه با فرقه ضاله بهائیت برخاست. بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی، حاج اسماعیل گمشده خود را در شخصیت امام خمینی یافت و شیفته ایشان شد به طوری که در قیام 15 خرداد 1342 در حمایت از رهبر نهضت اسلامی وارد میدان شد و در آبان همان سال نیز به همین جرم تیرباران گردید.
ناگفته‌هایی از فعالیت‌های سیاسی قیصر امین‌پور
قیصر امین‌پور شیفته امام بود و در مقابل خرده‌گیرانی که از او ایراد می‌گرفتند که چرا برای امام شعر سروده‌ای، می‌گفت: «مگر می‌شود شاعر باشی و دل در گرو زیبایی داشته باشی و در مقابل آن همه زیبایی سکوت کنی.»
حجت‌الاسلام والمسلمین حسینیان
يكي از عوامل محرک نهضت اسلامی، احساس به خطر افتادن استقلال كشور و سلطه بيگانه بود. امام خميني چندين بار دخالت آمريكا را تذكر داده بودند. هر چند رژيم و نیز آمريكاييان سعي مي‌كردند با پنهان‌كاري احساسات نيروهاي مذهبي را بر نينگيزند؛ اما در جريان تصويب لايحه مصونيت مستشاران آمريكايي (كاپيتولاسيون) در مجلس شورا، نقشه‌ها و روند سلطه، عريان شد و پرده‌ها كنار رفت. امام‌‌خميني با يك موضع‌گيري به موقع و قاطع با تمام وجود در مقابل آمريكا ايستاد و مبارزه‌اي را كه عليه استبداد شاه و دخالت بيگانه آغاز كرده بود، به مبارزه‌اي بي‌امان و انقلابي عليه استبداد و استعمار عريان جهت داد تا جايي كه نهضت مردم ايران را به يك انقلاب عليه رژيم شاهنشاهي و منافع يك سويه آمريكا تبديل كرد. به طوری که پس از تبعيد امام خميني كاردار سفارت آمريكا طي پيامي اظهار خوشحالي كرد. اما هيچ كس نمي‌دانست اين مسافر روزي توازن قدرت جهان را به هم خواهد زد، رژيم كهن شاهنشاهي را سرنگون خواهد ساخت، منافع آمريكا را قطع‌خواهد كرد و بارها آمريكا را تحقير خواهد نمود.
در اواخر مهرماه 1362، عملیات بزرگ والفجر 4، تحت فرماندهی مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی و با هدف تأمین ارتفاعات شمال و شمال غرب مریوان، پاکسازی بخشی از مناطق اشغالی، انهدام نیروهای دشمن در منطقه پنجوین، قطع ارتباط عناصر ضدانقلاب منطقه با منابع پشتیبانی در عراق، خارج کردن شهرها و آبادی‌های مرزی منطقه از برد توپخانه دشمن بعثی و تصرف پیشرفتگی شیلر آغاز شد. مراحل این عملیات به سرعت پیش رفت و طولی نکشید که پیروزی‌های رزمندگان اسلام نمایان شد به طوری که آزادسازی حدود 1000 کیلومتر مربع از خاک ایران و عراق از جمله ارتفاعات مارو، گرمک، خلوزه، براله و سربراله، کنگرک، لری، سه درختی، تخم مرغی، پادگان گرمک، شهرک هرگنه، تپه شهدا، هفت توانان، پنجوین، کانی مانگا و منطقه وسیع دره شیلر و تحت کنترل قرارگرفتن شهر پنجوین و چندین روستا؛ به اسارت گرفتن 785 نفر از نیروهای دشمن بعثی و به غنیمت گرفتن 315 خودرو، 8 تانک و نفربر و 157 قبضه ادوات تنها بخشی از نتایج این عملیات بود.
اوج کینه منافقین نسبت به امام جمعه کرمانشاه
آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی، در بیست‌وسوم مهرماه 1361 توسط اعضای سازمان منافقین ترور شد و به شهادت رسید. اما براساس اسناد و شواهد تاریخی، این اولین سوءقصد منافقین به جان آیت‌الله اشرفی اصفهانی نبود.
تطهیرناشدنی
با توجه به اسناد و مدارک موجود، برگزاری جشن‌های 2500 ساله در سال 1350 بین 120 تا 150 میلیون دلار هزینه دربر داشته است؛ و هرگاه در نظر بگیریم که با توجه به قیمت 8/ 1 تا 2 دلاری نفت در هر بشکه در اواخر دهه 1340 درآمدهای ارزی حاصله از فروش نفت به زحمت به 000 /000 /500/ 1 دلار بالغ می‌شد، صرف حدود ده درصد کل اعتبارات ارزی کشور در عرض یک سال برای هزینه‌های جشن 2500 ساله برای رژیم بسیار سنگین بود.
رژیم پهلوی که مدعی گسترش سواد و بسط آموزش در سطح کشور بود در این حوزه موفقیت چندانی کسب نکرد و نتیجه آن چیزی جز عقب‌ماندگی نبود. بنابر آمار موجود، در پایان عمر این رژیم، 68 در صد از بزرگسالان هنوز در بی‌سوادی به سر می‌برند و کمتر از 40 درصد از کودکان توانستند دوران دبستان را طی کنند. علاوه بر این میزان ناعدالتی سوادآموزی در روستاها نسبت به شهرها و زنان نسبت به مردان از دیگر عواملی است که عقب ماندگی رژیم پهلوی در زمینه سوادآموزی را عیان می‌کند. این در حالی است که براساس شواهد موجود، در همان دوران که رژیم پهلوی به شدت در حوزه سوادآموزی و آموزش عقب مانده بود، برخی کشورها همچون چین و کوبا وضعیتی به مراتب بهتر از ایران داشتند. از این رو بود که عقب‌ماندگی رژیم پهلوی در حوزه سواد مورد اذعان سفیر وقت انگلیس هم قرار گرفت. آنتونی پارسونز با ابراز تاسف اعلام می‌کند: «سيستم آموزش عموميِ در حال تکوين، از تقاضای روزافزون جامعه بسيار عقب‌مانده بود.» این عقب‌ماندگی به ویژه در میان روستائیان و نیز زن‌ها بیشتر خود را نشان می‌داد و ثابت می‌کرد طرح‌های رژیم پهلوی در این حوزه چیزی جز شکست به ارمغان نداشته است.
جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی هرچند در سال 1350 برگزار گردید، اما آنگونه كه مشخص است دستور اولیه برگزاری آن در سال 1336 و درپی توصیه دوستان روانشناس آمریكایی شاه صادر شد. علاوه بر توصیه آمریكایی‌ها، رژیم صهیونیستی نیز در این تصمیم سهم بسزایی داشت،
سردار شهید حاج حسین همدانی که از او به عنوان «بزرگ‌ترین فرماندهان جنگ سوریه»، «نابغه جنگ‌های ناهمتراز در غرب آسیا» و «مرد شماره 2 سپاه» ياد مي‌شود، در کنار حاج احمد متوسلیان، شهید محمدابراهیم همت و شهید محمود شهبازی از بنیانگذاران تیپ 27 محمد رسول‌الله(ص) شناخته مي‌شود. حاج حسین همدانی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در امر مبارزه فعال بود، در دوران پس از جنگ تحمیلی، مسئولیت‌های متعددی در سپاه و بسیج داشته است؛ فرماندهي سپاه پاسداران استان همدان، فرماندهی لشکر 27 محمد رسول‌الله(ص) و سپاه پاسداران تهران و مشاور فرمانده کل سپاه، بخشی از مسئولیت‌های اوست. سردار همدانی در سال 1390 به عنوان فرمانده راهبردی در ميدان نبرد سوريه حاضر شد. او در آنجا به «ابووهب» معروف بود. تشکیل گروه‌های دفاع مردمی ایده او برای نجات سوریه از بحران بوده است. حاج حسین همدانی سرانجام روز 16 مهر 1394 در مسیر استان حماء در جنوب شرقی حلب به شهادت رسید.
