مجموعه اعترافات جنگ تحمیلی
با آغاز تجاوز رژیم بعث عراق به مرزهای ایران در آخرین روز تابستان سال 1359، غرب و شرق بلافاصله به حمایت مالی و اقتصادی از صدام اقدام کردند و با پرداخت بیش از 60 میلیارد دلار به رژیم بعث، نیازهای مالی و اقتصادی این رژیم را در جنگ تحمیلی علیه جمهوری اسلامی ایران تامین کردند. به اعتراف رسانه‌های غربی، کمک‌های مالی به رژیم بعث عراق نه تنها آتش جنگ را فروزان نگه داشت، بلکه باعث تحمیل جنایت‌ها و تلفات سنگین در طول هشت سال جنگ تحمیلی شد. به طوری که روزنامه "آبزرور" چاپ لندن در تاریخ 1 مهر 1369 در مقاله‌ای ضمن اعتراف به تامین نیازهای مالی و اقتصادی رژیم بعث توسط دولت‌های غربی و عربی، نوشت: «اگر عربستان سعودی، اروپا و شوروی به منظور کمک به عراق... نیروهای نظامی، لوازم یدیکی و پول روانه نمی‌کردند، ایران متحمل این همه تلفات در جنگ نمی‌شد.»
ارتش رکن اصلی سیاست‌ورزی و نظامی‌گری رضاخان محسوب می‌شد. اما با وجود هزینه‌های هنگفت وی برای تجهیز و سازماندهی نیروهای مسلح، ارتش رضاخانی دارای قدرتی پوشالی و شکننده بود که با کوچک‌ترین تحرک خارجی نسبت به مرزهای ایران، بدون مقاومت تسلیم شد. مثلا با ورود نیروهای بلشویک به مرزهای ایران، تمامی فرماندهان نظامی از ترس جانشان فرار کردند و تا کیلومترها خبری از افسران نظامی نبود و به همین دلیل، مهاجمین با خیال راحت و بدون درگیری سخت به درون مرزهای ایران حرکت کردند.
حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ مرتضی اشرفی شاهرودی، از شاگردان امام خمینی در نجف و عضو شورای عالی حوزه علمیه استان سمنان دار فانی را وداع گفت. وی که با هجرت امام خمینی از ترکیه به نجف اشرف پای درس ایشان نشسته بود، در مباحث متعددی از جمله بحث ولایت‌فقیه افتخار شاگردی امام را کسب کرد. حجت‌الاسلام اشرفی شاهرودی با رحلت پدر در سال 1353 به شاهرود بازگشت و برای همیشه در آن دیار ماندگار شد. پس از ورود به شاهرود و با تقاضای اهل علم و طلاب مشغول بحث و تدریس علوم دینی شد. علاوه بر این، همراهی با مبارزات انقلابی و رسیدگی به وضع اجتماعی و اقتصادی مردم از دیگر فعالیت‌های وی در این مدت مدید بود. مرحوم اشرفی شاهرودی در ایام پیروزی انقلاب اسلامی در تشکیل کمیته و مدیریت امور نهادهای انقلابی شاهرود نقش بسزایی داشت. وی تلاش بسیاری در جهت تثبیت نهادهای تازه تأسیس همچون کمیته‌ها، دادگاه‌های انقلاب، تبلیغات اسلامی، جهاد سازندگی، سپاه پاسداران و ... در شاهرود داشت.
بازخوانی ابعاد پنهان 11 سپتامبر
جیمز بم پورت، نویسنده آمریکایی کتاب "بهانه‌ای برای جنگ"، که در زمان جنگ ویتنام خلبان جنگنده‌های آمریکایی بوده می‌گوید: «شاید حکومت بتواند با برنامه‌های ساختگی، مردم را بفریبد، اما من که در خلبانی بوئینگ خبره هستم، می‌فهمم که چنین کاری قطعا کار حکومت بوده است.... من پرونده حوادث ۱۱ سپتامبر را بررسی کرده‌ام. در این پرونده حداقل ۱۱۰ دروغ واضح ثبت شده است و در موارد بیشماری نیز واقعیت‌ها پوشانده شده‌اند.»
آل احمد در طول زندگی‌اش تنها یک بار امام را ملاقات کرد و آن دیدار در نخستین سال‌های نهضت اسلامی اتفاق افتاد. وی درباره این دیدار می‌گوید: «من پس از شنیدن نطق ایشان [امام خمینی]... احساس کردم باید ایشان را ببینم. به قم رفتم. در خانه ایشان کتاب "غرب‌زدگی" خود را کنار دستشان دیدم. گفتم: شما هم این خزعبلات را می‌خوانید؟ با نگاهی به من پرسیدند: شما آقای آل احمد هستید؟ گفتم: بله. گفتند: آنچه ما باید بگوییم شما گفته‌اید.»
گذری بر اندیشه‌های امام خمینی
رجوع به بیانات و آثار امام خمینی از جمله «کشف‌اسرار»، «الرسائل»، «ولايت فقيه»، «البيع» و همچنین سیره عملی ایشان، قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نشان از اعتقاد امام به نظريه ولايت "مطلقه" فقيه دارد. امام، با استناد به حديث «مقبوله عمر بن حنظله» ولايت "مطلقه" فقيه را اثبات كرده است. به فرموده ايشان: «از آنچه بر حق قضاوت، بلكه مطلق حكومت برای فقيه دلالت می‌كند، مقبوله عمر بن حنظله است».
نقدی بر مدخل "خمینی، روح‌الله" در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی- بخش هشتم
در ميان احزاب و شخصيت‌های سياسی مختلف، جريان‌ها و شخصيت‌های به اصطلاح ملی‌گرا، در برهه‌های مختلف، همواره مورد اعتماد دربار و محمدرضا پهلوی بوده‌اند. گرايش محمدرضا پهلوی به اعضای جبهه ملی، منحصر به روزهای منتهی به پيروزی انقلاب اسلامی نيست، بلکه وي در بحبوحه تحولات سياسی سال 1331ش، اللهيار صالح -رهبر جبهه ملی- را به عنوان ناجی سلطنت و دربار برای نخست‌وزيری در نظر مي‌گيرد. او در اين مورد می‌گويد: «من شخصا اللهيار صالح را که يکی از سران جبهه ملی و مردی منطقی و معتدل بود، براي تصدی نخست‌وزيری مناسب‌تر می‌دانستم اما اکثريت مجلس به احمد قوام ابراز تمايل کرد».
ارزش‌های دهه 60
شهید محمود کاوه، از جمله فرماندهان دوران دفاع مقدس بود که ارزش‌های دهه 60 در رفتار و منش او بروز و تجلی یافته بود. براساس خاطرات، روایت‌ها و شواهد تاریخی، دقت در استفاده از بیت‌المال، ساده‌زیستی، عدم سوءاستفاده از مقام و جایگاه، سخت‌کوشی و ... از مهم‌ترین مبانی رفتاری شهید کاوه بود. اتاق کارش کوچک و ساده بود و اندکی نان و پنیر سفره غذایش را تشکیل می‌داد. او خستگی ناپذیر و سخت‌کوش بود و در راه خدمت به مردم هر ناملایمت و سختی را تحمل می‌کرد و خم به ابرو نمی‌آورد. همسر شهید کاوه بدر این باره می‌گوید: «یک بار نشنیدم که او بگوید خسته شدم. او بابت آن همه زحماتی که می‌کشید هیچ چشم داشتی نداشت.»
دکتر محمدمهدی اسماعیلی
بعد از آنکه انقلاب اسلامی، با اولویت استقرار حاکمیت توحید و مبارزه با طاغوت به پیروزی رسید، در عین حال، مدعای اصلی نظام دینی، تامین سعادت مردم در دنیا و آخرت بود. از این رو ساخت جامعه اسلامی در تراز آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی، لزوم ایجاد فضای اقتصادی سالم، تامین رفاه و معیشت حداقلی برای همگان، با دستیابی به فرصت‌های برابر اشتغال، تامین مسکن، بهداشت، تامین اجتماعی، مبارزه با مظاهر فقر، فساد و تبعیض در صدر اهداف اقتصادی نظام نوپای اسلامی قرار گرفت. لذا از نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، نهادسازی متناظر با این اهداف در دستور کار قرار گرفت. در قانون اساسی و در اصول متعدد نیز این اهداف به قانون تبدیل شد و به عنوان تکالیف حاکمیتی در برنامه‌های دولت اسلامی گنجانده شد. از این رو، وظایف اقتصادی دولت در نظام جمهوری اسلامی کاملا مشخص و آشکار است و این وظایف که عمل به آنها همواره مورد تاکید امامین انقلاب نیز بوده است، می‌بایست از سوی دولت مورد توجه جدی قرار بگیرد.
شهید آیت‌الله سید محمدباقر حکیم، یکی از علمای مؤثر و انقلابی عراق در سده اخیر بود که فعالیت‌های بسیاری در حمایت از انقلاب اسلامی، مبارزه با رژیم بعث و همچنین مقابله با توطئه‌های استکبار جهانی داشت. او که حدود دو ماه و نيم قبل از آغاز تجاوز نظامي صدام علیه جمهوري اسلامي ايران به طور محرمانه از عراق خارج و خود را به سوريه رساند و مدت كوتاهي پس از شروع جنگ تحميلي به عنوان ميهمان امام خميني به تهران آمد، پس از حضور در ایران، به تأسيس "مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق" همت گماشت. این قبیل اقدامات او، دشمنان اسلام به ویژه رژیم صهیونیستی را بیمناک کرد تا اینکه وی نهایتا در سال 1382 شمسی به شهادت رسید. بنا بر آنچه آخرين رئيس شاخه موساد در ايران در خاطرات خود روایت می‌کند، رژيم صهيونيستی بسیار نگران از قدرت‌گیری شیعیان انقلابی در پی سرنگونی صدام و حزب بعثش بود و حسب همین یادمانده‌ها از تولد "خمینی دیگری" بیمناک و مضطرب شد و لذا با هماهنگی بقایای حزب بعث و با همکاری سرویس‌های امنیتی برخی از کشورهای مرتجع منطقه و حامی تفکر سلفی، آیت‌الله سید محمدباقر حکیم را به شهادت رساند.
