آیت‌الله واعظ طبسی که به همراه مقام معظم رهبری و شهید هاشمی‌نژاد اضلاع مثلث مبارزه در مشهد را تشکیل می‌دادند درباره این گروه سه نفره می‌گوید: در مشهد، سه نفر بودیم که در حقیقت یک فرد را تشکیل می‌دادیم. امکان نداشت ما سه نفر نسبت به هم کوچک‌ترین کدورتی در دل راه بدهیم و بهترین تعبیر همین است که بگویم ما سه نفر یکی بودیم. لذا می‌توانستیم محور حرکت برای طلبه‌ها و حوزه و... باشیم.

نخستین کسی بودم که آن سخن را با پیشنهاد تحصنی نامحدود شکستم؛ با استدلالی به این مضمون که: اگر مجموع علمای کشور، که هم اکنون در تهران حضور دارند، به بهانه‌ای در جایی تجمع داشته باشند و مردم با جمع آنان ارتباطی دائمی را بتوانند، نه مردم به زودی دلسرد می‌شوند، نه نیازی به دستوری عجولانه است. در صورتی که دولت بختیار متعرض چنین جمعی بشود، خود زمینه انفجار عواطف و خشم مردم را فراهم کرده است؛ چنان که سود آن نصیب جنبش می شود و در زمینه زیان‌های آن، دولت بختیار مسئول است. بهترین بهانه تجمع علمای کشور هم تحصن نامحدودی است که تا آمدن امام به کشور ادامه یابد.

آیت الله مهدوی کنی معتقد بود که بازرگان ز ابتدا به غرب تمایل داشت.

آیت الله طالقانی در دیداری که با شهید نواب صفوی و مصدق داشت، ریشه اختلافات نواب صفوی و دولت مصدق را در عدم پایبندی این دولت به احکام اسلامی دانست.