پایگاه اطلاعرسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ محرم سال ۱۳۵۷ نقطهی عطفی در روند انقلاب اسلامی ایران بود. در حالی که رژیم پهلوی تلاش میکرد با اعمال حکومت نظامی و سرکوب خونین، خیزش مردمی را مهار کند، مردم با الهام از پیام عاشورا، به خیابانها آمدند و محرم را به صحنهای برای اعتراضهای گسترده علیه سلطنت تبدیل کردند. مراسم عزاداری آن سال، دیگر تنها یادآور واقعهی کربلا نبود؛ بلکه فرصتی برای افشای ظلم حکومت و بیعدالتی ساختار سیاسی وقت شد. وعاظ انقلابی از منبرها پیام امام خمینی را میخواندند، دستههای عزاداری به راهپیماییهای ضدرژیم تبدیل شده بود و شعار «کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا» در عمل معنا پیدا کرده بود. محرم ۱۳۵۷، عاشورایی دیگر در تاریخ ایران شد؛ اینبار نه در کربلا، بلکه در خیابانهای تهران، قم، مشهد و سایر شهرها