در کتاب "تاریخ شفاهی ارتش در انقلاب اسلامی" که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده آمده است: شماری از مأموران شهربانی کتباً به سپهبد جعفری، سرپرست شهربانی کشور در شورای امنیت ملی در دولت شاپور
بختیار، گزارش داده بودند که از آیتالله
خمینی تقلید میکنند و نمیتوانند برخلاف فرمان ایشان عمل کنند. تأثیر و نفوذ امام
بر روی نظامیان تا حدی بوده که امرای ارتش نمیدانستند برای جلوگیری از این مسئله
چه کنند. بدرهای هم میگفت: هرچه ما چاره کنیم و انجام
دهیم، [امام] خمینی با یک
سطر نوشته و پیام آن را خنثی میکند.
امام خمینی(ره) با توجه به شناختی که از روحیات مردم ایران که نظامیان نیز بخشی از آنها بودند، داشتند با در پیش گرفتن راهکارهای مؤثر و به موقع، تمام نقشههای فرماندهان و سران رژیم پهلوی را نقش بر آب میکرد. یکی از راهکارهای مؤثر امام، حفظ نیروهای معتقد و متعهد نظامی در بدنه نیروهای مسلح و تشویق و تحریک سربازان وظیفه به ترک محل خدمت خود بود.
سروان مرجانی در اینباره میگوید: «وقایعی که آن روز اتفاق افتاد و ازهاری بر سر کار آمد، امام یک فتوایی صادر کرد که نظامیها پادگانها را ترک کنند. یک سری پادگانها را ترک کردند. خدا رحمت کند امیر هاشمی را که در وقایع جنگ شهید شد، علیاکبر هاشمی از آن آدمهای خیلی خیلی برجسته و متدین و قرآن خوان و با قرآن آشنا بود. آن روز بعد از اینکه آقای طالقانی از زندان آزاد شدند میدانید که برای ساکت کردن مردم یک سری از زندانیهای سیاسی را آزاد کردند. ایشان (هاشمی) واسطه فرستادند خدمت آقای آیتالله طالقانی رحمتاللهعليه که آقا با این فتوایی که امام داده، حالا تکلیف ما چیست؟ ما ترک کنیم؟ ایشان فرمودند: نه، ما به وجود نظامیهای معتقد و متدین نیازداریم . شما ترک نکنید و همینها را بعد از انقلاب دیدید که منشا چه اثرهایی شدند که در راس آنها شهید صیادشیرازی بود و سایرین که حالا جایش نیست که از آنها اسم ببریم.»