پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ مجلس شورای اسلامی پس از حادثه هفتم تیر، برخی از نمایندگان خود را از دست داد و به همین دلیل اولین جلسه مجلس پس از این واقعه، در فضایی آکنده از حزن و اندوه برگزار شد.
سید احمد زرهانی نماینده وقت مجلس در کتاب خاطرات خود که با عنوان «به سوی روشنایی» توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است در این‌باره می‌گوید: هنوز یک هفته از خلع بنی‌صدر نگذشته بود که ماجرای هفتم تیر پیش آمد. هنوز داغ شهید چمران تازه بود كه این بار به سوگ شهید بهشتی و یاران او نشستیم.
شب هفتم تیر، شب تلخ و حزن‌انگیزی بود. آن شب افسری از نیروی هوایی به منزل آمده بود و گزارش مسائل را می‌داد، که خبر انفجار در حزب جمهوری را شنیدیم. لحظه‌به‌لحظه خبرهای تلخ‌تری می‌رسید. برخی می‌گفتند: «انفجار، كار سازمان پیكار است كه یک جریان ماركسیست بود و از مجاهدین خلق انشعاب یافته بود». برخی می‌گفتند: «كار بنی‌صدر و منافقین است.» و ...
با موسوی لاری، احمد توكلی، منوچهر متكی، چراغ‌زاده دزفولی و تعداد دیگری از نمایندگان مجلس در ساختمان امیرآباد مقابل بیمارستان دكتر شریعتی در مجموعه‌ای از آپارتمان‌های دو خوابه زندگی می‌كردیم. احتمال كودتا یا حمله می‌رفت. لذا پاسبان‌هایی كه در مدخل ساختمان امیرآباد نگهبانی می‌دادند، اسلحه‌ها را در كیوسك نگهبانی انداخته و فرار كرده بودند؛ آن شب خودمان نگهبانی دادیم.
وقتی مجلس باز شد نوبت نطق قبل از دستور من بود. دكتر حسن روحانی آهسته در گوشم گفت: «به روحیه خوب رزمندگان در جبهه‌ها هم اشاره كن!» خودم هم این موضوع را مد نظر داشتم. شیخ صادق خلخالی هم چند دقیقه از وقتم را خواست. مضایقه نكردم. وقتی در نطق قبل از دستور نام برخی از شهدا را ذكر كردم، نمایندگان با صدای بلند گریستند.
نقش امام در مهار بحران شگفت‌انگیز بود. امام در آن شرایط سخن از مظلومیت شهید بهشتی به میان آورد و جامعه را متحول كرد. مردم ایران در غم فقدان شهدای هفتم تیر بر سر و سینه زدند و خشم و نفرت خود را نثار تروریست‌های بی‌رحم كردند.
تأثیر حادثه هفتم تیر
حادثه هفتم تیر خیلی اثرگذار بود. بعد از حادثه هفتم تیر لیبرال‌های مجلس دیگر آن هیاهو و كروفر سابق را از دست دادند و آرام سر جای خود نشستند. چهره‌هایی مثل مهندس معین‌فر و مهندس هاشم صباغیان كه گاهی در مشاجرات و فریادكشی‌ها رو در روی نمایندگانی مثل هادی غفاری و حائری فومنی و کیاوش می‌ایستادند تا آخر دوره سكوت كردند؛ نمایندگان خط امام هم كاری به كار آنان نداشتند.
از برکات دیگر هفتم تیر این بود که قبح كار بنی‌صدر و همدستان او در همه جا روشن شده بود. حتی محمد مهدی جعفری، از یاران آیت‌الله طالقانی و نماینده استان بوشهر كه در اوایل انقلاب از نهضت آزادی كناره گرفته بود، در نطق قبل از دستور خود، بنی‌صدر را «الَدّ الخِصام» خواند.
