پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ انعقاد قرارداد 1919 از ننگینترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران است. وثوقالدوله عاقد این قرارداد بود. سفارت انگلیس در ایران، در گزارشی به تاریخ 5 آوریل 1944 (فروردین 1323) درباره وثوقالدوله – عاقد قرارداد 1919 - نوشت:
«در حدود 1868 به دنیا آمد. در وزارت دارایی مشغول به کار شد. نماینده دور اول و دوم مجلس شد. در 1909 به عضویت کمیتهای درآمد که اداره امور مملکت را بعد از خلع محمدعلی شاه از سلطنت بر عهده داشت. برای اولین بار در اکتبر 1909 به کسوت وزارت درآمد و وزیر دادگستری شد. در اکتبر سال 1910، وزیر دارایی شد ولی در ماه ژوئیه همان سال از این سمت استعفا داد.
در ژوئیه 1911 وزیر کشور شد، اما بعد از چند روز سمت وزارت امور خارجه را عهدهدار گشت. در ژانویه 1913 بار دیگر وزیرخارجه شد. در ژوئن همان سال روانه اروپا شد. در ژوئیه-اوت 1914 وزیرخارجه و در اوت-دسامبر 1915 وزیر دارایی بود. از اوت 1916 تا مه 1917 نخستوزیر و وزیر امور خارجه بود. از اوت 1918 تا ژوئن 1920 نخست وزیر و وزیر کشور بود. از طراحان معاهده سال 1919 ایران-انگلیس بود. در ژوئن 1920 از اروپا دیدن کرد و در اوایل سال 1926 به ایران بازگشت. در ژوئن 1926 به وزارت دارایی منصوب شد، اما در نوامبر همان سال از این سمت استعفا داد و وارد مجلس شد. نماینده مجلس هفتم (1930-1928) بود. در دسامبر 1935 به ریاست فرهنگستان جدید برای بازنگری در زبان فارسی منصوب شد.
فردی توانمند بوده و شخصیتی توانا دارد. به علت نقش داشتن در انعقاد معاهده 1919 بین ایران و انگلیس بسیار منفور شد، اما بعد از آن که دفاعی قدرتمندانه و متقاعد کننده از عملکرد خود در دوران نخست وزیریاش در فاصله سال های 1918 تا 1920 به عمل آورد، بخش زیادی از محبوبیت از دست رفته خود را احیا کرد. هنوز دشمنان قسم خوردهای دارد که از نزدیک شدن شاه به وی جلوگیری میکنند. بارها برای تصدی سمتهای دیپلماتیک در خارج از کشور معرفی شده است، اما وی ترجیح داده است به آرامی در تهران زندگی کند. زبان فرانسه به خوبی سخن می گوید و اندکی نیز با زبان انگلیسی آشناست.»
منبع: یادداشتهای سیاسی ایران؛ جلد 10، مرکز اسناد انقلاب اسلامی