پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ آیت‌الله سید اسدالله مدنی از جمله عالمان برجسته‌ای بود که در ایران و عراق در دفاع از مرجعیت شیعه نقش بسزایی داشت.
*** وقتی آیت‌الله مدنی در دفاع از مرجعیت شیعه کفن پوشید ***
وقتی آیت‌الله العظمی حكیم علیه كمونیست‌ها فتوی دادند، موضع‌گیری تندی علیه وی صورت گرفت و صراحتاً با آیت‌الله حكیم و دیگر روحانیون به مخالفت پرداختند. آیت‌الله مدنی كه از شاگردان و ارادتمندان آیت‌الله العظمی حكیم بود، در مقابل این مخالفت، موضع‌گیری كرد و دست به سازماندهی تظاهراتی علیه رژیم [عبدالکریم] قاسم زد. وی با قید اینكه «اگر نتوانم كاظمین، بغداد و نجف را حركت بدهم، پس با پوشیدن لباس مرگ می‌میرم تا علت این حركت بشوم» كفن پوشید و به میان مردم رفت و با سخنرانی‌های خود، آنان را به مقاومت در مقابل رژیم فرا خواند. سپس همراه با عده‌ای از طلاب، كفن‌پوشان، پیاده به خدمت آیت‌الله حكیم كه به‌عنوان اعتراض به اقدامات ضد دینی رژیم به شهر كوفه رفته بودند، رسیدند و از وی خواستند تا اعلام جهاد نماید.
*** همراهی عشایر عراق با آیت‌الله مدنی ***
آیت‌الله مسلم ملكوتی ـ از یاران نزدیك آیت‌الله مدنی ـ كه آن روزها در عراق بود، در این باره می‌گوید: «وقتی آیت‌الله حكیم علیه كمونیست‌ها فتوا داد، رژیم عبدالكریم قاسم با وی به مخالفت برخاستند. در این هنگام، آیت‌الله مدنی شروع به كار كرد و یك طایفه از محصلین علوم دینی را در مسجد كوفه جمع نمود و بر علیه آن‌ها سخنرانی نمود. در نتیجه‌ی این فعالیت‌ها، عشایر مسلمان عراق از روحانیت و اسلام، اظهار پشتیبانی نمودند و جمعی از اهالی دهات و قراء اطراف به كوفه آمدند و دست به راهپیمایی اعتراض‌آمیز زدند».
این اقدام ابتكاری شهید مدنی ، باعث هراس مسئولان حكومتی عراق شد؛ به طوری‌كه آنان در روابط خود با مراجع روحانیون خاصه، آیت‌الله العظمی حكیم تجدیدنظر كردند.
*** واکنش آیت‌الله مدنی پس از اهانت بعثی‌ها به آیت‌الله حکیم ***
همچنین آیت‌الله علی آل‌اسحاق از شاگردان و دوستان آیت‌الله مدنی در این رابطه می‌گوید: با آیت‌الله مدنى در نجف آشنا شدیم. ایشان فردى انقلابى بود و هر كس با ایشان آشنا می‌شد به حلقه انقلابیون می‌پیوست. كارى كه در زمان ایشان انجام می‌دادم نتیجه نظر و صلاحدید ایشان بود. من، آشیخ على ستارى و كمیلى با هم بودیم... نزد آقاى مدنى رفتیم. بعثى‌ها عكس آقاى حكیم را در روزنامه «صوت الاحرار»، (صداى آزادى) به صورت زشتى انداخته بودند. به این خاطر به منزل شهید مدنى رفتیم. ایشان یك جمله بیشتر نگفت: «حالا دیگر زیرزمین براى آدم بهتر از این است كه روى زمین باشد. با این خفت و شرمندگى و عجز و ناتوانى كه داریم، بهتر است كه بمیریم.» بعد از آن دیگر چیزى نگفتند. ما از همان‌جا بیرون آمده، به رگ آخر زدیم و به پاره كردن صوت‌الاحرار اقدام كردیم.
پی‌نوشت:
- زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید سید اسدالله مدنی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
- خاطرات آیت‌الله علی آل‌اسحاق، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
