پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سفارت انگلیس در ایران طی گزارش‌هایی به دولت متبوع خود، به معرفی شخصیت‌های سیاسی ایران می‌پرداخت. آنچه در ادامه می‌آید گزارش مامور سفارت انگلیس در معرفی آیت‌الله سید حسن مدرس است. این گزارش به تاریخ 12 آوریل 1937 میلادی (فروردین 1316) تنظیم شده است:
«در حدود 1870 در استان اصفهان زاده شد. کارش را با تدریس علوم دینی آغاز کرد. در 1914 به عنوان نماینده اصفهان وارد مجلس شد، اما فعالیت‌های سیاسی را از سال‌ها پیش آغاز کرده بود. یکی از اعضای مهم دولت موقتی بود که مهاجرین یا تبعیدی‌های طرفدار آلمان در سال 1915 در کرمانشاه تشکیل داده بودند.
به قسطنطنیه رفت و در اوایل سال 1918 به ایران بازگشت. به نشانه اعتراض علیه کابینه نجفقلی‌خان هدایت در تابستان سال 1918 در حرم حضرت عبدالعظیم به بست نشست. برای تشکیل کابینه وثوق در تابستان همان سال تلاش زیادی به عمل آورد. بعدها بر سر معاهده 1919 انگلیس- ایران با وثوق درافتاد و همین مخالفت‌ها سبب افزایش شهرت و اعتبار وی شد. از نمایندگان شاخص در مجالس چهارم، پنجم و ششم بود. اما به علت دخالت‌های شدید دولت در انتخابات مجلس هفتم از ورود به مجلس بازماند. در اکتبر 1928 به خراسان تبعید شد و هیچگاه اجازه نیافته است که به تهران بازگردد.
او بیش از هر کس دیگری در به شکست انجامیدن جنبش جمهوری‌خواهی در سال 1924 مسئول است. زندگی ساده‌ای دارد و از احترام زیادی در نزد طبقات پایین جامعه برخوردار است. مردم فرودست برای طرح پرسش‌های خود درباره مسائل گوناگون به منزل وی رفت و آمد می‌کنند. فردی کاملا نترس و صریح‌اللهجه است و دیدگاه‌هایش را آزادانه بیان می‌کند. هیچکس، حتی شاه، از تیغ انتقادات وی مصون نبوده است.
در صبح یکی از روزهای اکتبر 1926 هدف تروری به ظاهر سازماندهی شده قرار گرفت. بدنش از سه ناحیه مجروح شد، اما جان سالم به در برد. روحانی زیرک و دوراندیشی است، اما عوامفریبی و لجاجت نیز دارد. به هیچ یک از زبان‌های اروپایی تکلم نمی‌کند.
شایعات زیادی دال بر مرگ مدرس وجود دارد. با این حال، از آن جا که خبر مرگ مدرس به طور رسمی اعلام نشده است، باید فرض کرد که وی هنوز در محل تبعید خود در کلات خراسان به سر می‌برد.»
منبع: یادداشت‌های سیاسی ایران؛ جلد 10، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
