پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در روز دوم فروردین سال 1342 مطابق با روز شهادت امام جعفر صادق رژیم پهلوی در توطئه‌ای از پیش طراحی شده به قصد تضعیف حوزه و روحانیت، به مراسم عزاداری در مدرسه فیضیه قم حمله کرد و پس از مقاومت طلاب به روی آن‌ها آتش گشود و عده زیادی از طلاب را شهید و مجروح کرد. در واکنش به این جنایت، مردم بسیاری از استان‌ها با تعطیل کسب و کار خود، به مقابله با رژیم پهلوی پرداختند. یکی از نقاطی که به این جنایت رژیم پهلوی واکنش نشان داد، شهر مقدس مشهد بود.

در کتاب "مشهد از مقاومت تا پیروزی" که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده درباره واکنش مردم و علمای مشهد به حمله وحشیانه عمال رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه آمده است: خبر یورش ساواک و شهربانی به مدرسه فیضیه در روز دوم فروردین 1342 انعکاس وسیعی در  مشهد داشت و همه را به هیجان آورد.

فردای آن روز، شهر مشهد به مدت پنج روز به تعطیلی کشیده شد. جامعه روحانیت مشهد به اعتصاب غذا دست زدند و به منظور اظهار همدردی و پشتیبانی از حوزه قم و فاجعه خونین مدرسه فیضیه، از اول تا ششم ذیقعده 1382قمری از رفتن به مساجد و اقامه نماز جماعت خودداری کردند.

مردم مشهد طاق نصرت‌هایی را که برای استقبال از ورود محمدرضا پهلوی ساخته شده بود، به آتش کشیدند و مأموران پلیس با تظاهرکنندگان به زد و خورد پرداختند.

روز جمعه، هشتم فروردین به توصیه هاشمی، ریاست ساواک خراسان، بیوت آیات عظام میلانی و قمی از سوی شهربانی تحت مراقبت شدید قرار گرفت و اعتصاب غذا نمودند و دانشجویان دانشگاه مشهد اعلامیه‌ای به این مناسبت منتشر ساختند. در پی حادثه دلخراش فیضیه، آیات عظام حکیم و خویی و نیز علمای دیگر به آیت‌الله میلانی تلگراف فرستادند. در این میان، رژیم همه این فعالیت‌ها را کوشش فئودال‌ها و مرتجعان می‌نامید.

روز دوازدهم فروردین، آیات عظام مجتبی قزوینی، حسنعلی مروارید، حسین وحیدی و جواد تهرانی با ارسال تلگرامی به آیت‌الله گلپایگانی مراتب تأثر خود را اعلام کردند. اهل منبر خراسان نیز با ارسال تلگرام به امام خمینی، مجاهدات خالصانه ایشان را ستودند. در این تلگرام نام ده‌ها نفر از واعظان به عنوان امضاکنندگان پیام آمده بود.