پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سراسر دوران حکمرانی رضاخان، در سختگیری به امور دینی و مذهبی گذشت به طوری که مردم سادهترین مراسمات مذهبی خود را نیز در خفا برپا میکردند. اما با سقوط رضاخان مردم ایران با تلاش و کوشش، آئینها و مراسمات مذهبی را طبق سنتهای پیشین برگزار کردند. مراسم مذهبی کم کم رونق گرفت و مردم بدون هراس از حاکمیت پهلوی، به احیای سنتهای مذهبی پرداختند.
برگزاری مراسم عزاداری توسط مردم در این ایام چنان برای عوامل رژیم غیر مترقبه بود که آنها را به کسب تکلیف از مقامات مافوق واداشت. به طوری که در یک گزارش تاریخی، «استاندار استان نهم» به تاریخ 28 دیماه 1326 به «ریاست اداره شهربانی» نوشت: «بطوری که اطلاع حاصل شده، روزهای 28 و 29 ماه صفر که مصادف با شهادت حضرت امام رضا بوده است، ضمن دستجاتی که در معابر حرکت نمودهاند، تعداد زیادی زنجیرزن که مدتها متروک بوده، دیده شده. چون در سنوات گذشته و حتی ایام عاشورا به هیچوجه چنین نظایری مرسوم و معمول نبود و سابقه نداشت، قدغن نمائید اعلام دارند که این اقدام با اجازه چه مقامی بوده است و چرا جلوگیری نشده؟»