فرید مدرسی فعال رسانه‌ای و فرهنگی در گفت‌وگو با پایگاه مرکز اسناد اسلامی درباره منشورات این مرکز گفت: من بر اساس مطالعه کتابهای تاریخ شفاهی گونه‌گون، معتقدم مرکز اسناد نسبت به همه نهادها و مجموعه‌های دیگر که در حوزه خاطرات و تاریخ شفاهی فعالیت می‌کنند، یک سر و گردن بالاتر است.
وی با اشاره به اطلاعات متنوع اینگونه کتب یادآور شد: این کتاب‌ها مطالبی را به مخاطبان ارئه می‌دهند که در هیچ جای دیگر بدین شکل قابل دستیابی نیست و من معتقدم نقطه قوت مرکز اسناد در بخش کتب تاریخ شفاهی است و باید این بخش بیشتر تقویت شود.
مدرسی با تاکید بر تمرکز در حوزه تاریخ شفاهیِ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و دهه 60 افزود: متاسفانه در حوزه تاریخ شفاهیِ بعد از انقلاب کمتر کار شده و مرکز اسناد باید بیشتر در این حوزه ورود کند.
این فعال رسانه‌ای تاکید کرد: داده‌های تاریخی باید با سرعت بیشتری منتشر شود چرا که امروزه تاریخ به زمان کنونی نزدیک‌تر شده است و دنیا دارد به سمت انتشار سریع اطلاعات پیش می‌رود. البته در برخی مواقع و در برخی نقاط تاریخی طی چند سال گذشته این اتفاق توسط مرکز اسناد افتاده اما باید به صورت جامع‌تر این اتفاق رخ دهد.
مدرسی یادآور شد: من اکثر کتب تاریخ شفاهی و خاطرات مرکز اسناد را مطالعه کرده‌ام به خصوص آن کتاب‌هایی که شامل خاطرات شخصیت‌های روحانی می‌شود. هر کدام از این کتاب‌ها نکاتی دارد که قابل استفاده است. به نظر من همه کتابهای تاریخ شفاهی حداقل برای یک بار مطالعه قابل استفاده و به عنوان یک منبع جدی تحولات تاریخ معاصر قابل استناد است.
وی به مناسبت هفته کتاب، مطالعه کتابهای خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، خاطرات حجت‌الاسلام ناطق‌نوری، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی و خاطرات آیت‌الله مسعودی خمینی را به جوانان توصیه کرد و گفت: این کتاب‌ها از جمله بهترین کتابهای خاطراتی بوده که من مطالعه کرده‌ام.
مدرسی همچنین کتاب «تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی (حوزه علمیه قم)» را نیز کتاب مفیدی دانست و گفت: این کتاب مجموعه خاطراتی را از شخصیت‌های گوناگون در سطوح مختلف حوزه جمع‌آوری کرده است که برای من واقعا قابل استفاده بود.
وی در پایان با تقدیر از مدیران مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: به نظر من آقای مهدی رمضانی یکی از سرآمدان مدیران جوان فرهنگی کشور است که فعالیت‌هایش در حوزه کتاب و حوزه فرهنگ واقعا قابل تقدیر است و لازم می‌دانم به عنوان کسی که اهل مطالعه کتاب است از آقای رمضانی و البته آقای حسینیان تشکر کنم.