پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ وحدت حوزه و دانشگاه یکی از ابداعات نهضت امام خمینی و از آرمانهای رهبران انقلاب اسلامی بود. بزرگانی همچون شهید مفتح و شهید مطهری از پیشگامان این عرصه و زمینهساز تألیف قلوب دانشگاهیان و حوزویان بودند.
اما پیشتر و بیشتر از همه؛ بنیانگذار نهضت اسلامی حضرت امام خمینی(ره) وحدت حوزه و دانشگاه را یکی از ضرورتهای مهم برای پیشرفت جامعه اسلامی دانسته و به آن تأکید کرده بودند.
یکی از اسناد موجود در این رابطه، نامه حضرت امام به آیتالله گرامی در سال 1350 شمسی است که در آن رهبر کبیر انقلاب از عدم توجه جامعه مذهبی و علما به ضرورت مسئله وحدت و حوزه و دانشگاه اظهار تأسف میکنند.
متن این نامه تاریخی که برای نخستین بار منتشر میشود بدین شرح است:
« بسمه تعالی
خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقه الاسلام آقای
گرامی- دامت افاضاته
مرقوم شریف واصل و از مطالبش مطلع شدم. مرقوم شده
است چند نامه فرستادهاید و جواب ندادهام. جز یک نامه از شما در نظر ندارم و نمیدانم
جواب دادهام که نرسیده است مثل بسیاری از نامهها یا غفلت شده است؛ در هر صورت
احتمالات اصولی که داده بودید هیچ یک در ذهن این جانب نبوده و نیست و از جنابعالی
نگرانی نداشته و ندارم. مراسلات را شاید اکثراً حتی مسافرین نرسانند و اگر احیانا
برسد جواب هم به همین سرنوشت مبتلا است؛ اما راجع به بیمهری بعض آقایان مهم نیست،
اگر شما به تکلیف خود عمل کنید و حساب شما نزد خدای تعالی روشن باشد. این جانب با
زحمات طاقت فرسا میخواستم سوء ظن موجود در طبقات مختلفه سیّما[1] تحصیلکرده و دانشگاهی را
نسبت به علمای دین مرتفع کنم یا تخفیف دهم؛ لکن خود آقایان راضی نیستند یا بعض
آنها وَ اللهُ مِن وَرائِهِم مُحیطٌ [2] و بعض مطلب را شاید ادراک
نکردهام.
پینوشت:
1. خصوصاً
2. سوره بروج، آیه ۲۰:« و خدا از همه سو بر آنها احاطه دارد.»