پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ حتما می دانید که امام خمینی قبل از اینکه در 12 بهمن 1357 به ایران بازگردند، مدت 4 ماه در پاریس حضور داشتند و از آنجا انقلاب را رهبری می‌کردند.

در پاریس خیلی‌ها اطراف امام بودند. و طبیعی بود که بعضی‌ها بخواهند از این ارتباط سوءاستفاده کنند. ممکن بود تحرکات آن‌ها به نفع انقلاب نباشد. اما امام خمینی فکر همه چیز را کرده بودند. ایشان برای هر گونه کارشکنی برخی اطرافیان راه حلی داشتند.

مرحوم محمدرضا اعتمادیان یکی از مبارزان و انقلابیون قدیمی که در سال 1357 به دیدار امام خمینی در پاریس رفته و به مدت دو هفته در آنجا حضور داشت، از نزدیک شاهد کارشکنی‌ها و خودسری‌های بعضی افراد بود.

یکی از مسائلی که در آنجا توجه اعتمادیان را جلب کرد، دیوارنوشته‌هایی با این مضمون بود که امام خمینی هیچ سخنگویی ندارند.

آقای اعتمادیان در کتاب خاطراتش درباره این نوشته‌ها می‌گوید: هنگامی که به دیدار امام [در پاریس] رفتیم، افراد زیادی در آنجا حضور داشتند، شهید آیت‌الله مطهری، آیت‌الله انواری، قطب‌زاده، ابراهیم یزدی و بنی‌صدر از افرادی بودند که آن‌ها را در آنجا دیدیم.

هنگام ورودبه هتل نوشته‌هایی به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی با مضمون این که امام سخنگو ندارد به چشم می‌خورد. ظاهرا آقای ابراهیم یزدی خودش را خیلی نزدیک به امام جا می‌زد و سعی می‌کرد در مصاحبه‌ها نقش مترجم را ایفا کند و امام نگران شده بودند که او خود را به عنوان سخنگوی امام مطرح کند و مطالبی از خودش بگوید.

منبع: خاطرات محمدرضا اعتمادیان؛ مرکز اسناد انقلاب اسلامی