پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی با ولخرجی‌ها و هزینه‌های گزافی که به کشور تحمیل کرد خسارت‌های اقتصادی قابل توجهی به زندگی مردم وارد کرد.
آیت‌الله احمد صابری همدانی در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شده در این‌باره می‌گوید: در سال 1351، و در آستانه اخراجم از استانبول براى اولين بار جشن‌هاى 2500 ساله در ايران جريان پيدا کرد. ما اطلاع و اخبار اين جشن‌ها را از طريق روزنامه‌هاى ترکيه مى‌خوانديم. هزينه و مخارج اين جشن‌ها سرسام‌آور و به نظر من در تاريخ ساسانيان و خلفاى عباسی هم نظير نداشته و ديده نشده است. حساسيت و واکنش فوق‌العاده حضرت امام را نيز همين ولخرجى‌ها و حيف و ميل بيت‌المال برانگيخت. از جمله اخبار تعجب‌آور جشن‌هاى 2500 ساله اين بود که خياط فرانسوى فرح ديبا، حدود سى بار مسير پاريس و تهران را با هواپيما براى پرو لباس مخصوص ملکه مى‌پيمايد. براى تهيه ريش و سبيل‌هاى سربازان و نامه‌رسان‌هاى دوران هخامنشى و ساسانى، هزاران دلار و چند سال وقت صرف شده بود. غذاهاى مخصوص اين ضيافت در سوئد و سوئيس تهيه مى‌گرديد و با هواپيما به ايران آورده مى‌شد.
اجیر کردن مردم برای چراغانی و تزئین خیابان‌ها
علاوه بر اين، در همه شهرها و مناطق ايران با هزينه‌هاى گزاف طاق نصرت برپا شده و همه خيابان‌ها و محله‌ها چراغانى و آذين‌بندى شده بود. خود ما موقعى که از ترکيه آمديم و وارد مرز بازرگان شديم، در طى مسيرمان تا تهران از زير طاق نصرت‌هاى متعددى رد شديم. آذين‌بندى و چراغانى افراطى کوى و برزن بعضى از توالت‌ها را نيز بهره‌مند کرده بود. خوشبختانه از تهران که گذشتيم تا قم چندان خبرى از اين بازى‌ها نبود. مطلب جالب اين بود که دستگاه پهلوى مردم را براى چراغانى و تزئين خيابان‌ها و ميدان‌هاى اصلى شهر، بخصوص مسير عبور توريست‌ها و ميهمانان ويژه اين جشن‌ها مجبور کرده بود که جمع شوند. به همين جهت، براى فريب ميهمانان خارجى از روستاييان اطراف شيراز و تخت جمشيد خواسته بود، ديوار خانه‌هايى را که در کنار جاده و در معرض ديد قرار داشت، تعمير و رنگ‌آميزى نمايند.
از طلا و جواهر موزه آستان قدس رضوی تا "تاج شاه"
درباره تاجى که شاه در اين جشن بر سر گذاشت، ذکر اين نکته کافى است که من در بازديدى که قبلا از موزه‌ى آستان قدس رضوى کرده بودم، طلا و جواهر و مرواريدهاى فراوانى ديده و يادداشت کرده بودم که در سفر بعدى نشانى از آن‌ها نديدم. وقتى از مسؤولين موزه پرسيدم که آن همه جواهر و سنگ قيمتى چه شد؟ گفتند همه را براى استفاده در تاج شاه بردند. آن وقت ديدم که در گوشه‌اى، پرده‌اى که با مرواريدهاى مصنوعى تزيين شده بود، آويزان کرده‌اند و در کنارش نوشته‌اند: «اهدايى فرح پهلوى به آستان قدس به مناسبت جشن‌هاى 2500 ساله.» يک قيچى طلايى نيز که بعدا براى افتتاح خط راه آهن تهران مشهد مورد استفاده قرار گرفت از هداياى رژيم به موزه بود که در برابر تاراج آن همه جواهر و طلا و مرواريد، خودنمايى مى‌کرد.