پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پس از کودتای 28 مرداد 1332، امریکایی‌ها آخرین مرحله از نقشه کودتا و اولین گام‌های استعمار نوین ایران را اجرایی کردند. در شهریور 1333 قرارداد استعماری کنسرسیوم نفتی ایران شد. به تعبیر غلامرضا نجاتی «قرارداد کنسرسیوم یک قرارداد استعماری بود که پس از کودتای 28 مرداد 1332 از سوی رژیم دست نشانده شاه–زاهدی به ایران تحمیل شد و مفاد آن مغایر با قانون ملی شدن صنعت نفت بود.
ایدن از سیاستمدارن بریتانیایی نیز در خاطراتش به تعجیل محمدرضا پهلوی در تصویب کنسرسیوم و خیانت مجلس ایران در این زمینه اشاره می‌کند و می‌نویسد: «شاه در جلوگیری از تاخیر مجلس در تصویب قرارداد و فشار به مجلس نقش قاطعی ایفا کرد. برغم آنکه بسیاری از نمایندگان مجلس دوره هجدهم از متن قرارداد که پیش نویس آن در لندن تهیه شده و از زبان انگلیسی ترجمه شده بود سر در نمی آوردند با این حال با 113 رای موافق و 5 مخالف و یک ممتنع آن را تصویب کردند. مجلس سنا هم با 41 رای موافق و 4 مخالف و 4 ممتنع آن را تایید کرد.»

با تصویب مجلسین در 6 آبان ماه 1333، این قرارداد روز بعد در 7 آبان به امضای محمدرضا پهلوی رسید و روز دیگر یعنی هشتم آبان اولین كشتی نفت‌كش متعلق به كنسرسیوم كشورهای غربی، در آبادان بارگیری كرد و دوران جدیدی از تسلط کشورهای خارجی بر منابع اقتصادی ایران و غارت ثروت های عظیم ملی آغاز شد.