اشغال وال استریت عنوانی در اشاره به اعتراضها و گردهماییهای خیابانی در آمریكا است كه از تاریخ ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۱ در وال استریت نیویورك آغاز شد و تا ۲۴ مارس ۲۰۱۲ در جریان بود. در حال حاضر عدهای از صاحب نظران اقتصاد لیبرال معتقدند كه بی عدالتی در ذات نظام اقتصادی غرب وجود دارد و شكاف های عمیق طبقاتی در آن قابل مشاهده است. در واقع رشد اقتصادی و درآمد حاصل از آن تنها به در صد معدودی از اعضای جامعه اختصاص می یابد. جوزف استینگلر اقتصاددان به نام آمریكایی در حالی كه خود از طرفداران نظام سرمایه داری بوده است در كتاب «هزینه ی نابرابر» به نقد ساختار اقتصادی لیبرالیسم پرداخته و معتقد است كه اكنون با بیكاری و ناتوانی در خلق شغل برای بسیاری از شهروندان مواجهیم. در واقع نظام اقتصاد لیبرالی با بحران های مالی واقعی جدیدی روبرو است كه نشان دهنده ی ناكارآمدی و غیرمنصفانه بودن توام آن است. در واكنش به همین بحران ها و بیعدالتی ها بود كه جنبش وال استریت در آمریكا شكل گرفت. در واقع این جنبش حركتی علیه بی عدالتی و فقر است، اعتراضی است علیه كسانی كه با اینكه 1 درصد جمعیت آمریكا را شكل میدهند 99 درصد ثروت آمریكا را به خود اختصاص داده اند.مردم شركت كننده در این اجتماعات و تظاهرات چندین هزار نفرى نیویورك یك تابلوئى بلند كردند كه رویش نوشته بود: «ما 99 درصدیم». یعنى 99 درصد ملت آمریكا – اكثریت ملت آمریكا – محكومِ یك درصدند. مردم آمریكا در واقع به حاكمیت اقلیت یك درصدی بر اكثریت نود و نه درصد معترض بودند كه مالیات و پول مردم آمریكا را هزینه به راه انداختن جنگ در افغانستان و عراق و حمایت از رژیم صهیونیستی می كنند. در واقع می توان گفت جنبش "وال استریت را اشغال كنید"، متاثر از اوضاع نامساعد كنونی آمریكا است و به سرعت در میان برخی گروه های سیاسی و اجتماعی جا باز كرده است.