متأسفانه تاريخ تحزب ايران در سدهي گذشته بيانگر بيماري مزمن و ناكارآمدي احزاب در قبل و بعد از انقلاب اسلامي بوده است؛ به طوري كه احزاب در دورهي حيات خويش نتوانستند قابليت و تواناييهاي خود را نشان داده و ايفاگر بهينهي كارويژههاي مطلوب حزب بوده و اهداف تأسيس اين پديدهي سياسي را فراهم آورند. نگارنده كتاب با تلاشي ستودني در پي بررسي علل ناكارآمدي احزاب سياسي در ايران برآمده است و آن را ناشي از علل تاريخي ـ ساختاري ويژهي حاكم بر دوران پيش از انقلاب، فرهنگ سياسي مردم ايران، وجود و فعاليت گروهها و نهادهاي بديل و جايگزين احزاب در جامعه، ضعف رهبري اين تشكلها و عملكرد دولتمردان و دولت در قبال احزاب دانسته است.