طرحريزي و اقدام براي «کودتاي نقاب» در بالاترين حدّ ممکن ميتوانست تأمينکنندهي منافع دولتمردان آمريکايي باشد؛ چرا که اگر فقط قسمت اول طرح، که شامل بمباران منزل امام بود، انجام ميپذيرفت و مابقي طرح کودتا نيز با شکست روبهرو ميشد، بخش اصلي و اعظم خواستههاي آنها مبتني بر حذف يک زعيم بزرگ و تأثيرگذار از صحنهي سياست ايران و جهان محقّق گرديده بود.کودتاچیان چنين باور داشتند که حتي در صورت عدم موفقيت کودتا، وضعيت ارتش دگرگون خواهد گشت و اعتماد حکومت جديد از ارتشيان سلب خواهد شد. اين مهم نيز فرصت جديدي را در اختيار آنها قرار ميداد تا طرح ديگري را عليه ايران اجرايي نمايند. از اينروست که اين کودتا را ميتوان «قدر مطلق يک توطئه» دانست.