جامعه ایران طی سه دهه اخیر به شدت درگیر پدیده مهاجرت از روستا به شهر و آثار و تبعات اجتماعی – اقتصادی آن بوده است. رشد جمعیت حاشیهنشین، ظهور خرده فرهنگهای جدید، کاهش تولیدات کشاورزی و افزایش تعداد کارگران غیر ماهر و نیمه ماهر از نخستین و بارزترین وجوه این پدیده بوده است. در کتاب حاضر تلاش شده است که با بهرهگیری از آمارهای موجود و نیز شواهد تاریخی متعدد، آثار اقتصادی ـ اجتماعی مهاجرت های روستاییان به شهرها، بویژه در دهه پنجاه شمسی نشان داده شود. در این زمینه، آثار و تبعات مهاجرت بر ترکیب جمعیتی ایران، بخشهای مختلف اقتصادی کشور و نیز تا اندازهای زندگی سیاسی بررسی و تبیین شده است. از دید نویسنده، مسأله حاشیهنشینی که به صورت یک معضل اجتماعی اقتصادی در میآید نتیجه طبیعی توسعهی برونزا است که به نظر برخی از محققان، از همان دوره پهلوی دوم با استناد به پیامدهایی از این دست، توسعه اقتصادی دوره پهلوی دوم را آسیبپذیر، غیرواقعی و بینتیجه کرده بود.