انقلاب اسلامی ایران یكی از بزرگترین رخدادهای قرن بیستم است كه در
شكلگیری آن علل متعددی دخیل هستند؛ این علل به دو دسته خارجی و داخلی
تقسیم میشوند. در میان عوامل داخلی؛ هیچ عاملی قویتر از نقش رهبری امام
خمینی نیست و در عرصهی بینالمللی نیز، هم زمانی طرح سیاست حقوق بشر از
سوی جیمی كارتر رییس جمهور وقت ایالات متحده آمریكا از بیشترین اثر در میان
سایر عوامل خارجی برخودار بوده است. اتخاذ این سیاست از سوی آمریكا در
راستای ترمیم چهرهی مخدوش بینالمللی خود، كه تا پیش از این از رژیمهای
خودكامه حمایت میكرد، فضا و مجالی مناسب برای فعالیت آسانتر سازمانهای
بینالمللی مدافع حقوق بشر در سراسر جهان و همچنین انقلابیون كشورهای
مختلف فراهم آورد تا بتوانند با برانگیختن افكار عمومی در چهان، سقوط
دیكتاتوریهای عالم را تسهیل نمایند.