استاد سیدمنیرالدین حسینى شیرازى در سال 1322 متولد شد و تا زمان وفات لحظهاى از كسب علم و عمل به فرامین الهى باز نماند. اگرچه همه عالمان و دانشپژوهان تلاشهاى فراوانى را در كسب علم و بهكارگیرى آن دارند، اما نبوغ، خلاقیت و ابتكار مرحوم سیدمنیرالدین باعث برجستگى خاص وى گردید. خصوصیت محورى اندیشههاى وى، اعتقاد به جامعیت دین و كارآمدى دین در رهبرى تكامل حیات بشر است. او تكامل قاعدهمند و حجیت یافتهى معرفت دینى، توأم با تحول در نظام علمى مبتنى بر اندیشهى دینى را، راهنماى حركت به سمت تمدن اسلامى مىدانست و بر دستیابى بر فقه جامع دین تأكید داشت. ایشان هم معتقد به سرپرستى عینى جامعه بر مبناى دین و هم ملتزم به تعبد در مرحلهى استناد به وحى بود و هرگز هیچكدام از این دو را در مسیر سى سالهى علمى و سیاسى خود فداى دیگرى نكرد. محوریت ولایت الهى در تمامى بحثهاى ایشان به وضوح پیداست تا جایى كه »اصالةالولایة« مبناى مهم مباحث علمى، سیاسى و دینى او شده بود. این اصل در حقیقت در مقابل اصالةالماهیة و اصالةالوجود اشراقیون و مشائیون قرار مىگیرد. مرحوم استاد در راستاى رسیدن به این اصل محورى، دست به تأسیس فرهنگستان علوم اسلامى زده؛ اما سختگویى و سختنویسى استاد موجب شد تا بسیارى از دانشیان از هدف و ماهیت فرهنگستان آگاهى روشنى نیابند و همین علت موجب شد تا استاد افكار بلند خود را با خود به جهانى دیگر ببرند. از جهتى دیگر، پرورش استاد در بیت عالم بزرگ، مرحوم سیدنورالدین حسینى كه بزرگترین حزب زمان خود »حزب برادران« را تشكیل داده و از نفوذ و تأثیر بسیار زیادى نیز برخوردار بود، موجب شد تا مرحوم سیدمنیرالدین از دوران طفولیت با مسائل سیاسى آشنا شود. در دوران نهضت حضرت امام خمینى نیز، آن مرحوم با اقتدا به آن مرجع بزرگ، در مسائل سیاسى و جریانات نهضت، حضورى فعال داشت و در این راه تبعید نیز گردید. مجموعه خاطرات ایشان كه در مركز اسناد انقلاب اسلامى قم ضبط گردیده، بالغ بر 22 جلسه مىباشد كه اكنون پس از بازنویسى و تدوین در چهار فصل به سامان رسیده است: فصل اول، به احوال شخصى و خانوادگى و تحصیلات مىپردازد. در فصل دوم، ویژگىها و صفات پدرشان، مرحوم سیدنورالدین و همچنین مطالب متنوع و بدیعى از فعالیتهاى حزب برادران بیان شده است كه به نظر مىرسد مجموعهاى خواندنى از حوادث آن دوران باشد. در فصل سوم، خاطرات خود از دوران مبارزات سیاسى علیه رژیم پهلوى را بیان كرده و بعضى ار خصوصیات و ویژگىهاى حضرت امام نیز در این فصل بیان شده است.