واپسین روزهای حیات حكومت رژیم پهلوی، یكی از مهمترین و حساسترین مقاطع تاریخی انقلاب اسلامی به شمار میرود. در این میان شاپور بختیار، یكی از چهرههای جبهه ملی ایران، با مشاهده این شرایط و ناتوانی رژیم در كنترل اوضاع، دچار سراب شد و نخستوزیری رژیم شاه را پذیرفت. ملت غیور ایران به رهبری آگاهانه امام خمینی با بختیار و كابینهاش همانند دولتهای قبلی رفتار كردند. با ورود امام خمنیی به ایران، اساسیترین چالش میان جبهه انقلاب و دولت بختیار و طرفداران او پدید آمد. امام با نادیده انگاشتن دولت نامشروع بختیار، ضرباتی اساسی را بر پیكر رژیم وارد آورد و دولت بختیار چون برف در مقابل آفتاب پر قدرت انقلاب ذوب شد.