مرحوم آیتالله شیخ اسماعیل صالحى مازندرانى، از علماى به نام حوزهى علمیهى قم بود که تمام عمر خود را به کسب علم و دانش و تقوا و معرفت الهى صرف کرد و در این راه نیز توانست شاگردان زیادى پرورش داده، تحویل جامعه دهد. در علوم عقلى ونقلى صاحب نظر بوده و آثار متعددى از ایشان منتشر شده و در اختیار علاقهمندان علوم آل محمد (س) قرار گرفته است. وى علاوه بر استفاده علمى از محضر بزرگانى مانند آیتالله شعرانى، میرزاهاشم قزوینى، میرزاهاشم آملى، سلطانى طباطبایى، گلپایگانى، علامه طباطبایى، امام خمینى (ره) و آیتالله بروجردى در کسب تقوا، تواضع و حجب و حیا نیز پلههاى کمال و ترقى را پیموده، علم خود را با عمل و ایمانى خالص درآمیخت. وى علاوه بر تحصیل و تدریس و اهمیت به تقوا و درستکارى از فعالیتهاى مختلفى در دفاع از نهضت امام خمینى (ره) پرداخت. بارها مورد تعقیب و بازجویى قرار گرفت و مدت دو سال از عمر گران بهاى خود را در زندانهاى رژیم شاه، همراه با مشقتهاى فراوان گذراند و در این راه ذرهاى از روحیهى مقاومت و ایستادگىاش کم نشد؛ نهال انجیرى که در حیاط منزل خود به عنوان یاد بود شهداى نوزده دى قم کاشته بوده و به انجیر شهادت معروف شد، همچنان سمبل مبارزه و مقاومت باقى ماندهاست. در نهایت، آن عالم وارسته با توشهاى از علم و ایمان و عمل صالح در شهریور 1380 به دیدار معبود خود شتافت. آنچه تقدیم خوانندگان محترم مىگردد، خاطرات آن مرحوم است که در مرکز اسناد انقلاب اسلامى قم، بیان شده و پس از بازنویسى و تدوین، در چهار فصل عرضه مىگردد. فصل اول به زندگىنامه، تحصیلات، اساتید، تدریس و شاگردان ایشان اختصاص دارد. در فصل دوم به بیان همگامى با نهضت امام خمینى پرداخته و ضمن ارزیابى جایگاه سیاسى و علمى حضرت امام (ره) حوادثى را که در دوران مبارزه به وقوع پیوسته، شرح مىدهد. ماجراى دوران زندان ایشان در این فصل خواندنى است. فصل سوم مربوط به سفرهاى تبلیغى ایشان است که در این سفرها ضمن توصیهى مردم به کسب تقوا و ایمان، آنها را به مبارزه با رژیم نیز دعوت مىکرد. در فصل چهارم وقایع بعد از پیروزى انقلاب اسلامى را مرور کرده، به بیان بعضى از مسئولیتهاى خود مىپردازد.