با فرار محمدرضا شاه از كشور، انقلاب مردم ایران به رهبری امام خمینی برای پیروزی و بركندن نظام استبدادی و شاهنشاهی شتاب گرفت. تعویض پی در پی نخست وزیرها از اوائل سال 1357 نشانگر اوج بحران در تشكیلات رژیم پهلوی بود كه در نهایت نیز نتوانست سیل خروشان ملت ایران را مهار كند. با ورود امام خمینی به ایران و هدایت مردم، سرانجام، انقلاب اسلامی در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید. فاصله زمانی بین بازگشت امام خمینی به ایران تا پیروزی انقلاب اسلامی كه به طور شایسته ای دهه فجر انقلاب اسلامی نامیده شده است، طلیعه پیروزی بود. اقدامات و تصمیمات قاطع امام در این دهه در برابر رژیم پهلوی، دستگاه حكومت شاپور بختیار را سردرگم كرد. این پژوهش در چندین فصل آغازین وقایع دهه سرنوشت ساز را با گریز زدن به تشكیل شورای انقلاب و نقش هدایت گر آن در راهپیمایی ها شروع كرده و در ادامه به اقدامات رژیم پهلوی برای مهار انقلاب پرداخته است. فصول بعدی كه عمده ترین مباحث كتاب به آنها اختصاص دارد، بازگشت امام به میهن و هدایت حركت مردم و پیوستن گروه های مختلف مردمی به نهضت اسلامی تا پیروزی انقلاب اسلامی را به دنبال دارد. در پایان نویسنده چگونگی تشكیل دولت موقت مهندس مهدی بازرگان و عكس العمل های گوناگون در برابر آن تشدید حكومت نظامی و اعلام بی طرفی ارتش را كه از وقایع مهم دهه فجر هستند را مورد بررسی قرار داده است. عناوین سرفصل های این كتاب: 1- از تشكیل شورای انقلاب تا سقوط ازهاری 2- تشكیل دولت ائتلافی شاپور بختیار، كنفرانس گوآدلوپ، ماموریت هایزر در تهران و فرار شاه از كشور 3- فرار شاه تا ورود امام به كشور 4- از ورود امام به كشور تا تشكیل دولت موقت مهندس مهدی بازرگان 5- تشكیل دولت موقت بازرگان و پیروزی انقلاب اسلامی ایران