از نیمهی دوم سال 1356 جریان نهضت اسلامی به رهبری حضرت امام (ره) وارد مرحلهای جدید شد . رحلت فرزند ارشد رهبر كبیر انقلاب اسلامی – حاج آقا مصطفی خمینی – روند تحولات را دگرگون ساخت . تعبیر امام خمینی (ره) از این واقعه « الطاف خفیهی الهی » بود . در پی انتشار این خبر در سراسر این مجالس متعدد سوگواری منعقد گردید. اشتباه جبران ناپذیر رژیم پهلوی ، در مقابل مقبولیت و محبوبیت روزافزون مرجع دور از وطن ، انتشار مقالهای اهانتآمیز علیه حضرت امام خمینی بود كه در كمتر از یك سال آن رژیم را مضمحل و سرنگون ساخت . در اولین عكسالعمل طلاب و مردم غیور قم به پاخستند و در چهلم شهدای قیام رمدم قم ، مردم دلیر و حماسهآفرین آذربایجان در 29 بهمن و در چهلم شهدای قیام تبریز مردم سلحشور و شجاع یزد و اهواز و جهرم قیام كردند و زنجیرهی چهلها به هم پیوست و در نیمهی دوم سال 1357 نهضت را تبدیل به انقلاب نمود . به این ترتیب یكی از خصوصیات اصلی انقلاب اسلایم ، چند شهری بودن آنها منحصر بودن آن به یك شهر خاص بوده است . مهمترین عامل چنین مسئلهای را باید در مذهب شیعه و رهبری بینظیر حضرت امام خمینی جستجو كرد به گونهای كه سیر اجمالی در حوادث منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی نیز چنین رویكردی را به اثبات میرساند . در این راستا برای شناخت دقیق انقلاب اسلامی در ایران بایستی ، حوادث مربوط به آن در تمام شهرها و مراكز مهم جمعیتی بررسی و تحلیل نمود . تدوین و انتشار كتابهایی كه حوادث مربوط به انقلاب اسلامی را در مناطق مختلف كشور به صورت مستند بررسی مینمایند ، در همین راستا و با توجه به چنین نگرشی از سوی این مركز صورت میگیرد . كتاب حاضر كه جلد دوم « انقلاب اسلامی در اهواز » به شمار میرود ، تحت عنوان فرعی « اهواز در فجر انقلاب اسلامی » انتشار مییابد كه وقایع مربوط به سال 1356 تا پیروزی انقلاب اسلامی در این شهرستان بررسی نموده است .