آیتالله محمد مؤمن از شخصیتهای برجستهی حوزهی علمیهی قم است که با استفاده از موقعیت علمی شهر قم، توانست در دروس علمای بزرگی مانند: مرحوم علامه طباطبایی، شیخ مرتضی حائری، آیتالله گلپایگانی و امام خمینی شرکت کرده و بهرههای علمی وافری ببرد. دقت و تیزبینی در موضوعات علمی از ویژگیهای بارز آیتالله مومن است. ایشان به رغم اشتغالات علمی و غوطهور شدن در مباحثات علمی و فلسفی و اخلاقی، از پرداختن به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز غافل نبوده و با پیروی از حضرت امام، در مبارزات مردمی نقش داشته است. تبعید به "شهداد" که یکی از نقاط بد آب و هوای ایران است، گواه این ادعا میباشد. بعد از پیروزی انقلاب نیز علاوه بر اهتمام به موضوعات علمی و تدریس و مباحثه،در مسئولیتهای مختلف انجام وظیفه کرده است که عضویت در شورای نگهبان از فعالیتهای برجستهی ایشان است. از خصوصیات اخلاقی آیتالله مومن میتوان به تواضع و فروتنی ایشان اشاره کرد که این امر سبب شد تا در بیان و انتشار خاطرات دچار تردید شوند، اما با اصرار مرکز اسناد، این امر تحقق یافت و آنچه میخوانید مجموعه خاطرات آقای مؤمن میباشد که در مرکز اسناد قم ضبط شده و پس از بازنویسی و تدوین در سه فصل سامان یافته است؛ فصل اول به وضعیت خانواده، تحصیلات و اساتید میپردازد. در فصل دوم به خصوصیات علمی و اخلاقی استاد برجستهی خود یعنی امام خمینی اشاره دارد و در فصل پایانی به پارهای از موضوعات بعد از انقلاب مانند عضویت در شورای نگهبان و مسئلهی انتخابات دورهی سوم مجلس شورای اسلامی میپردازد که از موضوعات مهم این فصل است.