امروز صنعت به واسلطهی ویژگیهای خاصی که دارد از اهمیت زیادی در توسعهی اقتصادی برخوردار است؛ به طوری که سیاستگذاران اقتصادی معتقدند راه توسعهی اقتصادی از توسعهی صنعیت میگذرد و بدون توسعهی صنعتی، نمیتوان از سطوح بالای رفاه و درآمد سرانه برخوردار بود. کشورهای صنعتی و تازه صنعتی شده، نمونهی بارز این واقعیتاند. توسعه و کارایی در بخش صنعت، به واسطهی پیوندهایی که با دیگر بخشهای اقتصادی دارد، باعث افزایش بهرهوری در سایر بخشها نیز میگردد. بررسی وضعیت صنعت و مشکلات آن، به خصوص در سالهای اخیر، تا حد زیادی مورد توجه سیاستگذاران اقتصادی قرار گرفته و مشکلات و ویژگیهای خاصی که سالیان متوالی صنایع ایران را به تنگنا مواجه نموده است، به عنوان دغدغههای صاحبان صنایع مطرح شدهاند. در این تحقیقات، همواره مسائل و مشکلات فنی، مالی، اقتصادی و حتی قانونی زیاید برای توضیح عملکرد صنایع ذکر شده، اما کمتر به توضیح ویژگیهای ساختاری ـ که تا حد زیادی ریشه در تاریخ گذشتهی صنعت دارد ـ پرداخته شده است. بر این اساس، در این اثر سعی شده است تا با توجه به روند سیاستگذاری صنعتی، در دورهی قبل و بعد از انقلاب اسلامی یعنی دوران پهلوی دوم (1332ـ1357) و دوران بعد از جمهوری اسلامی (1358ـ1383) ، تحلیلی تاریخی ـ سیاسی از شکلگیری و عملکرد سیاستهای صنعتی ارائه گردد. ویژگی خاص این کتاب، تکیه بر دیدگاه تاریخی و سیاسی در بررسی توسعهی صنعتی ایران است؛ امری که در پژوهشهای اقتصادی محض، تا حد زیادی نادیده گرفته میشود. لذا ناگزیر از تبیین نقش تاریخی و پدرسالاری دولت در ایران خواهیم بود. البته در این زمینه، از نتایج تحقیقات برجستهای که دربارهی ماهیت توسعهای دولت در ایران صورت گرفته، استفاده شده است. مرکز اسناد انقلاب اسلامی با انتشار این اثر ضمن تلاش برای جبران کمبودهای موجود در این زمینه، امیدوار است این کتاب ـ با توجه به ماهیت تاریخی آن ـ مورد توجه سیاستگذاران اقتصادی قرار گیرد و اهمیت سیاستگذاری صحیح در توسعه ی صنعتی و نقش بسیار با اهمیت دولت در این فرآیند را بیش از پیش برای آنان روش کند.