فتنه سال 1388 صرفنظر از تأثیرات عدیده در عرصه سیاست و اجتماع، باعث
خلق ادبیات ویژهای نیز شد و واژگان و تعابیر جدیدی را وارد فرهنگ سیاسی
مردم ایران کرد که پیش از آن سابقه نداشت. مقابله با جنگ نرم و جریان فتنه
در فضای سایبر و عرصه مطبوعات کشور باعث رشد و شکوفایی جوانانی شد که
انصافاً مصداق «افسران جنگ نرم» بودند که مقام معظم رهبری نیز به آنان توجه
و تأکید ویژهای داشتند. جوانانی که قدرت قلم و نویسندگی خود را در دفاع
از ولایت به کار بستند. حسین قدیانی از نویسندگان جوان این عرصه است که
مطالب گوناگونی درباره حوادث و ابعاد مختلف فتنه نگاشته است. مجموعه پیشرو
نوشتههای متعددی را شامل میشود که به بررسی، ارزیابی و انتقاد از عملکرد
اشخاص، مقامات و نهادها و سازمانها... میپردازد، ولی «نه ده» همچنان
محور اغلب نوشتههای اوست. نویسنده با بکارگیری تعابیری چون «خورشید»،
«حضرت ماه»، «ستاره» و با تکرار عباراتی چون «أین عمار» و «خواص بیبصیرت»
در دلنوشتهای خود فضایی جالب و دلنشینی برای خواننده فراهم میآورد و با
نگاشتن مطالبی در قالب طنز بسیاری از مسائل را با بیانی متفاوت ابراز
میکند.