پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی، مهمترین تحول سیاسی كشور مخصوصاً در قرن بیستم میلادی به حساب میرود. یكی از ابعاد اهمیت این موضوع به سبب سراسری بودن انقلاب اسلامی و مشاركت گسترده اغلب شهرهای كشور در آن بود كه این وجه انقلاب اسلامی آن را از سایر انقلابها متمایز میسازد. در میان شهرها و نواحی مختلفِ ایران گرگان و گنبد به دلایل اقتصادی و وجود مزارع و كشتگاههای وسیع و بافت جمعیتی ویژهی آن دارای تاریخ پرفراز و نشیبی در جریان انقلاب اسلامی میباشد. محمدرضا پهلوی و عوامل دربار علاقهی ویژهای برای تصاحب و مالكیت زمینهای زراعی در گرگان و گنبد داشته و از این رو در سالهای بعد از كودتا تا پیروزی انقلاب اسلامی در آن منطقه فعال بودند. از سوی دیگر با وجود بافتِ جمعیتی منطقه رژیم پهلوی و ساواك تصور میكرد بندر تركمن محل مناسبی برای تبعید نیروهای مبارز و انقلابی به شمار میرود، از این رو مبارزینی چون آیتالله شهید مدنی به این منطقه تبعید شدند. حضور شخصیتهایی همچون آیتالله مدنی در گسترش اندیشههای انقلابی در مناطق دوردست بسیار مؤثر بود. در آستانهی پیروزی انقلاب اسلامی گروههای ماركسیستی و چپ در مناطقی چون گرگان و گنبد، سیستان و بلوچستان، كردستان، خوزستان و آذربایجان پیدا شدند و با طرح باورهای ماركسیستی در پی هدایت اعتراضات مردم محروم و ستمدیدهی مناطق مختلف در راستای اهداف سیاسی و تجربهطلبانهی خود و رویارویی با نظام جمهوری اسلامی ایران بودند. در این مقطع تاریخی دو رشته تحرك خطرناك با اهداف مشخص سیاسی توسط شاخهی چریكهای فدایی خلق در گرگان و گنبد بهوقوع پیوست كه با هوشیاری مردم غیور تركمن ره به جایی نبرد.