وجود سه عنصر رهبری، حضور مردم و ایدئولوژی انقلابی برای هر انقلابی لازم است. در انقلاب اسلامی ایران نیز پیوند عمیق و آگاهانهی رهبری و مردم براساس مكتب تشیع عامل محركهی انقلاب بود. امامخمینی(ره) روحانی مجاهد و مرجع تقلید مبارزی بود كه با الهام از سیرهی نبّی گرامی اسلام(ص) و امامان شیعه و در سایهی درسآموزی از تاریخ اسلام و كسب تجربه از رویدادهای زندگی، مبارزه با ظلم و جور سلسلهی پهلوی را تكلیف شرعی و الهی دانسته و ابتدا در یك فرایند نسبتاً طولانی با توكل بر خدا و اخلاص در اعمال و رفتار خویش، با تبلیغ و ترویج اسلام ناب محمدی(ص)، مردم و فضای فكری حوزههای علمیه را با جریان مبارزه همراه نمود. سپس در قامت یك احیاگر دینی تبیین تازهای از مفاهیم و مضامینی چون: «عدالت»، «شهادت» و «حكومت» ارائه كرد و با طرح تئوری ولایت فقیه، مشروعیت نظام شاهنشاهی را زیر سؤال برد. ایشان بعد از قیام 15خرداد 42 مورد توجه آحاد جامعهی ایران قرار گرفته و با افشای جنایات خاندان پهلوی و وابستگی آنان به اجانب، سرنگونی حكومت را اولویت اصلی مبارزه شمرد و در وطن و تبعید، همهی آزادی¬خواهان را به یاری فراخواند. امام در نهایت نیز به لطف الهی و در سایهی وحدت اقشار مختلف جامعه و استفاده از تاكتیكهایی چون: تظاهرات خیابانی، اعتصاب و دعوت از سربازان و افسران ارتش برای فرار از پادگانها و پیوستن به موج انقلاب، موفق به سرنگونی نظام شاهنشاهی و استقرار جمهوری اسلامی در ایران شد كه در این اثر در راستای تبیین تاكتیك¬های مبارزاتی ایشان تهیه شده است.