جنگ گرچه همواره پدیدهای شوم و خانمانسوز بوده و هرجا
سایهی جهنمی خود را پهن كرده، با خود اشك و آه و ویرانی شهرها را به بار
آورده است، ولی هر جنگی صحنهی بروز و ظهور بسیاری از ویژگیها و خصلتهای
انسانی و غیرانسانی نیز بوده است. جنگ، همواره صحنهی ابتلاء و امتحانی است
برای انسانها و ملتها؛ صحنهی بروز رشادتها و فداكاریها و نیز
جنایتها و ددمنشیهای بیشمار. جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران نیز گرچه
ویرانیهای زیادی به همراه داشت، اما به قول بنیانگذار انقلاب اسلامی برای
ما نعمت بود. یقیناً ما در جنگ، انقلاب خود را به تمامی جهان صادر كردیم.
در این جنگ، فریاد مظلومیت ملت ایران در تمامی جهان طنینانداز شد و مردم
دنیا، نهایت پستی و دنائت سردمداران استكبار، و نیز نهایت كرامت و رشادت
ملتی مقاوم و پایدار را به چشم خود دیدند. بیشك یكی از بینظیرترین این
صحنههای مقاومت و پایداری در عین مظلومیت، و نیز ددمنشی و گرگصفتی دشمنان
این ملت، در فاجعهی حماسهانگیز سردشت به تصویر كشیده شد. حقیقتاً سردشت
صلای مظلومیت و نماد مقاومت ملت ایران است. ملتی كه نشان داد، لر و كرد و
ترك و بلوچ و عرب و تركمن و فارس آن، دل در گرو این خاك دارند و قومیت و
مذهب، هیچكدام گسلندهی پیوندشان با مام میهن نیست. ملتی كه با اتحاد حول
كلمهی توحید و چنگ زدن به ریسمان محكم اسلام، خطرها را به جان خرید و در
مقابل تمام كفر، با تمام ایمان خود ایستاد و از شرف و خاك خود دفاع كرد تا
تاریخ شهادت دهد كه بعد از هشت سال، تمام دنیای استكبار نتوانست حتی یك وجب
از این خاك را به تاراج برد.
«بهشت مسموم»، روایت داستانی فاجعهی
سردشت است كه با قلمی شیوا و روان، حماسههای بینظیر آن را در قالب رمان،
به تصویر كشیده است. امید كه چنین آثاری گوشهای از رشادتها و مقاومتهای
ملت مظلوم ایران و اقوام غیرتمند این مرز و بوم را به نسل جدید بنمایاند.