مرداد ماه سال 1366، یادآور یكی از تلخترین خاطرات ملت
ایران است. در موسم حج آن سال دنیای استكبار، تلافی ضربات سختی را كه از
بهمن 57، مكرراً و بارها شدیدتر از گذشته، از ملت ایران خورده بود با دست
ایادی وهابی خود، از جمع كوچك حجاج ایرانی درآورد. در آن سال آل سعود با
اشارهی اربابان مستكبر خود، حرم امن الهی را رنگینِ خون سپیدجامگانی كرد
كه ابراهیموار، «لات» و «عزای» شرق و غرب را درهم كوبیده بودند و كفنپوش و
تكبیر بر زبان، فریاد توحید و حقپرستی را در حریم امن خداوندی، سر
میدادند. گرچه صلههای سرخفام این حاجیان به احرام خون، پرچمی شد برای
اثبات مظلومیت و حقانیت اسلام ناب محمدی (ص) و سندی شد برای اثبات بطلان
اسلام آمریكایی؛ لیكن گزندگی این خاطره آنچنان است كه همان زمان امام امت
فرمود: اگر ما روزی از سر تقصیر صدام عفلقی بگذریم، هرگز از آل سعود
نخواهیم گذشت.