آیتالله حاج میرزا جواد تبریزی بعد از عزیمت به ایران (1355)، به نهضت امام پیوست. معظمله پس از رحلت آیتالله سیدمصطفی همراه با علما و مدرسین حوزهی علمیهی قم با ارسال تلگرامی به محضر امام رحلت فرزندشان را تسلیت گفت. پس از فاجعهی خونین 19 دی 1356 قم، همراه با روحانیت مبارز قم با انتشار اعلامیهای اقدام رژیم در سرکوب قیام مردم قم را محکوم کرد. همچنین به دنبال سرکوب قیام مردم تبریز در 29 بهمن 1356 همراه با مدرسین حوزهی علمیهی قم با انتشار اعلامیهای شدیداللحن، به سیاست سرکوب رژیم به شدت اعتراض کرد. پس از آن نیز فعالیتهای خود را در قالب صدور اعلامیههایی علیه رژیم ادامه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به حمایت از نظام اسلامی پرداخت و با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، به رزمندگان اسلام دلگرمی میداد.
علامه محمدتقی جعفری در تفسیر خطبهی هشتادم نهجالبلاغه به تحلیل ابعاد شخصیت زن میپردازد و قبل از هر چیز موضوع جایگاه زن و تفاوت آن را با مرد را که در طول تاریخ چه در اندیشههای غربی و چه در جوامع اسلامی مطرح بوده است، مورد بررسی قرار میدهد. علامه در مباحث خود راجع به موضوع زنان این سؤال را مطرح مینماید که آیا کسانی که آرزوی مرد شدن را به زنان تزریق میکنند، آرزوی چنگیز و نرون شدن را هم که فقط در مردان پیدا شده است، به زنان هدیه میکنند؟ و کدام زنی که اعتدال روانی داشته باشد، از زن بودن خود احساس ناراحتی میكند؟ و از دید وی زن به مرد و مرد به زن وابسته است؛ چنانچه عقل وجدان و نیز عدالت و قانون هر یك به دیگری وابستهاند.
نظر احسان طبری درباره کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم»
بخشی از کتاب «چراغ روشنیبخش» از منشورات مرکز اسناد انقلاب اسلامی در برنامه «کتاب هفته» رادیو فرهنگ پخش شد.
نقشآفرینی حوزه علمیه قم در زمینههای فکری، علمی و دینی بیبدیل و بیمانند است؛ در تفسیر، بزرگان حوزه در تلاشی ستودنی، آثاری گرانبها خلق کردند که در صدر این آثار، مجموعه «المیزان» خودنمایی میکند. طی سالهای بعد، این مسیر را علما و اندیشمندان بزرگی چون آیات میرزا محمد معرفت، عبدالله جوادی آملی، علامه میرزا حسن مصطفوی و حجتالاسلام شیخ محسن قرائتی پیمودند و هریک آثاری باارزش در این حوزه خلق کردند.
آیتالله ملاعبدالله مازندرانی از مراجع و رهبران مشروطیت ایران در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری است. در جنبش مشروطیت ایران و مخالفت با رژیم استبدادی، همراه و همگام با آخوند خراسانی و حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی با ارسال نامه و تلگرام برای رهبران دینی و سیاسی ایران این جنبش را تأیید کردند و به دفاع از مشروطهخواهان پرداخته و با نشر اعلامیههای روشنگرانه نسبت به رویدادهای سیاسی و اجتماعی آن دوران موضع گیری مینمودند.پس از صدور فرمان مشروطیت و افتتاح مجلس شورای ملی، ایشان به همراه آیات عظام طی نامهای گشایش مجلس را تبریک گفتند و با تأکید بر التزام به قوانین مجلس ضرورت پشتیبانی از آن را اعلام میکردند. با این حال گفتهاند: بعد از استقرار مشروطه در ایران با توجه به اخباری که از کارها و تصرفا نادرست حکومتگران در امور کشور میرسید این شیخ بزرگوار دچار غم و اندوه فراوان گردید.
مقامات بلند پایه آمریکایی بارها و بارها در سخنان خود بر این موضوع تاکید کردهاند که در صدد هستند نظام جمهوری اسلامی ایران را از درون متلاشی و به کشور های کوچکتر تقسیم نمایند. در بسیاری از نمونهها شاهد حمایتهای نظری موسسات تحقیقاتی ایالات متحده از گروههای قومی تجزیهطلب ایرانی هستیم. بسیاری از بنیادهای تحقیقاتی آمریکایی از طراحان اصلی طرحهای نظیر طرح خاورمیانه بزرگ، گفتمانهای قومگرایی، تجزیهطلبی و فدرالیسم میباشند. استفاده از گفتمانهای مدرن و امروزی و تلفیق آن با قومگرایی رایجترین و زیرکانهترین شیوههای این موسسات است. این نهادها با به کارگیری گفتمانهایی چون آزادی، پلورالیسم از هر نوع به ویژه قومیتی، حقوق بشر، زبان مادری، آزادی انتخاب و ... که به ویژه در طرح خاورمیانه بزرگ مشهود است بسیاری از نخبگان قومی را در راستای اهداف خود جذب و تربیت مینمایند.
15 آبان 57، غلامرضا ازهاری به فرمان شاه، مامور تشکیل کابینه جدید شد. روی کارآمدن کابینه ازهاری حاصل مشورت شاه با ویلیام سولیوان - سفیر امریکا- و آنتونی پارسونز - سفیر انگلیس- و اصرار آنها به روی کارآمدن یک دولت نظامی بود. بر طبق گفته ازهاری، او بدون برنامه خاصی قصد آرام کردن مردم را داشت. شاه قصد داشت با روی کار آوردن ازهاری نشان دهد رژیم قابلیتهای نامحدودی برای سرکوب دارد و مصالحه با او منطقی به نظر میرسد. پس از انتصاب ازهاری، اعلام حمایت امریکا از شاه و رژیمش ادامه پیدا کرد. در اولین اقدام، روز پس از منصوب شدن ازهاری، برژینسکی با صلاحدید کارتر در تماس با شاه اعلام کرد اتخاذ هر گونه تصمیمی از سوی او و حتی استفاده از قدرت، مورد حمایت آنها خواهد بود.
شهید محمداسماعیل رضایی در زمره اولین شهدای نهضت اسلامی است که علاوه بر فعالیتهای سیاسی و مبارزاتی، در عرصه اجتماع نیز تاثیرگذار بود. در کارهای خیر و عامالمنفعه همیشه اسم حاج اسماعیل در میان بود. یکی از کارهای خیر اسماعیل رضایی، احداث خانههایی برای اسکان زنان بیسرپرست بهمنظور جلوگیری از فاسد شدن آنان بود. فراهم کردن زمینههای ازدواج آنان از دیگر اقدامات وی بود. از کارهای عامالمنفعه حاج اسماعیل، مشارکت در ساخت یک کارخانه برق برای تامین کردن روشنایی خانههای مردم جنوب تهران بود. حاج اسماعیل در ساخت و تعمیر مساجد هم نقش زیادی داشت. خیلی از مساجد محلات تهران به واسطه کمکهای مالی و همراهی او ساخته یا مرمت میشد.
پاسخ به یک شبهه
در سال ۱۳۲۲، پای طیب حاجرضایی به یک پرونده قتل باز شد. ماجرایی که دردسر بزرگی برای یکهبزن جنوب تهران درست کرد و او را تا پای اعدام در ۳۰ سالگی برد! گرچه شواهد و اسناد نشان داد طیب در ماجرای قتل محمد پررو بیگناه بود، اما به جرم تحریک و تشویق و نقش داشتن در مرگ محمد مشهدی عبدالرحمن، محکوم به پنج سال حبس و تحمل تبعید شد.
آیتالله عباسعلی اختری از جمله روحانیون مبارزی است که با آغاز نهضت امام خمینی به حمایت از آن پرداخت. وی در جریان تبعید امام خمینی به همراه جمعی از فضلا و محصلین حوزه علمیه قم، در نامهای خطاب به امام، همراهی خود را با ایشان اعلام کرد. در سالهای بعد به علت ادامه مبارزات سیاسی، توسط ساواک بازداشت و تحت شکنجه قرار گرفت. آیتالله اختری بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ابتدا به سمت ریاست كمیتهی انقلاب اسلامی شهرستان شیروان منصوب شد. سپس در سال 1359 عهدهدار مدرسهی عالی كانون اسلامی اراک شد. امامت جمعهی شهرستان سمنان، عضویت در مجلس شورای اسلامی، عضویت در مجلس خبرگان رهبری و... از دیگر فعالیتهای وی بود. وی همزمان با فعالیتهای سیاسی به تدریس در دانشگاههای شهید بهشتی تهران و نیز دانشگاه تهران و دیگر فعالیتهای علمی ـ آموزشی پرداخت.