مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در همان سال 1342 ایشان را به زندان تهران بردند و بعد از چند ماه باز گرداندند. حبس ایشان مدتی به طول انجامید و ما از آزادی ایشان مأیوس شدیم. من عازم نجف اشرف شدم و چند ماه از اواخر سال 1342 و اوایل سال 1343 را در عراق به‌سر بردم. به خاطر دارم كه در آنجا به برادران طلبه‌ی نجفی گفتم: «تمام طلبه‌های قمی ‌نسبت به حاج آقا روح‌الله علاقه‌مند و به ایشان معتقدند. در حالی كه به نظر من هیچ یك از طلاب نجف نسبت به هیچ‌یك از مراجع نجف چنین حالتی را ندارند».

آیت‌الله مومن نقل می‌کند: بنده قصد داشتم كه در دوره دوم، از عضویت خودداری كنم. حتی در دوره نخست نیز تمایلی به این كار نداشتم؛ ولی حاج احمد آقا خمینی به بنده تلفن كردند و ابراز كردند كه خوب است بنده عضو شورای نگهبان باشم؛ لذا كسی را به عنوان واسطه، خدمت امام فرستادم اجازه بگیرند كه بنده در قم مشغول كارهای علمی‌باشم. حضرت امام، اجازه نفرمودند. حاج احمد آقا به بنده گفت: وقتی به امام عرض كردم كه آقای مؤمن می‌خواهند درس بخوانند. فرمودند: «می‌خواهد درس بخواند كه چه؟ برای اینكه خدمت به اسلام بكند؟ خُب! این سفرهگسترده؛ بفرما خدمت به اسلام كن.»

انقلاب ما مرهون 19 دی است و این روز بود كه به دنبالش در29 بهمن 56 قیام مردم تبریز اتفاق افتاد و شهدای دیگری تقدیم انقلاب شد. در پی آن حمله به مردم یزد در سال ۵۷ روی داد و وقتی كه چهلم شهدای یزد در قم برگزار شد، مجدداً شهدای بسیاری را قم و بعضی از شهرستانهای دیگر تقدیم این انقلاب كردند تا بالاخره علاقه مردم و تظاهرات و بپاخاستن مردم گسترده‌تر شد به جریان 17 شهریور تهران، منتهی گشت و بعد از آن هم مجدداً ادامه پیدا كرد تا منتهی شد به پیروزی انقلاب و مسائلی كه همه میدانند.