مرکز اسناد انقلاب اسلامی

جمع کوچکی از فضلای معتمد نزد ‌‌‌‌‌‌‌‌آیت‌‌‌‌‌‌‌الله العظمی خویی حضور داشتند. یک نفر از حاضرین نقل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که چندی است در ایران مسئله‌ جدیدی رسم شده است. ایشان در جواب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید چه رسم شده؟ آن طلبه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: «رسم انداخته‌­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند که بعد از نمازها بگویند: «خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی، خمینی را نگه‌دار از عمر ما بکاه و بر عمر او بیفزای».‌‌‌‌‌‌‌‌ آیت‌‌‌‌‌‌‌الله خوئی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: «خوب چه اشکالی دارد؟» یکی از حاضرین می­گوید: نوعی بدعت بعد از نماز و در تعقیبات نماز ایجاد شده و در جواب ایشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: «دعاست و بدعت نیست.» یک نفر از حاضرین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: بنابراین شما این را امری راجح می‌دانید. ‌‌‌‌آیت‌‌‌‌‌‌‌الله خویی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرمایند: «بلکه واجب می‌دانم.»

آیا رژیم خودباخته می‌پندارد با دیداری از یک مقام مذهبی فجایع بیشماری را که مردم هر روز به چشم خود می‌بینند می‌توان مصالحه کرد؟ و سیل خونی را که چهره مملکت را رنگین ساخته با آن شستشو داد؟ آیا واقعاً این‌ها تصور می‌کنند ملت اینقدر بی‌تمیزند[فاقد قوه تشخیص] که با یک زیارت نجف به گلوله بستن صحن و حرم حضرت رضا علیه‌السلام و کشتن جوان‌های مردم در کنار مرقد مطهر آن حضرت را نادیده می‌گیرند؟ آیا هنوز جامعه ایران را نشناخته‌اند و باورشان آمده که می‌توانند یک صحنه‌سازی و نمایش را مجوز کشتارهای دسته‌جمعی و جنایت‌های رنگارنگ قرار دهند؟ باید بدانند که با این تکانی که حضرت آیت‌الله العظمی خمینی به مغزهای جامعه داد مردم چنان بیدار شده‌اند که هزار برابر این خیمه‌شب‌بازی‌ها هم نمی‌تواند آن‌ها را از راه خود بازگرداند و خردهای بیدار شده را دوباره به خواب سنگین فرو برد.

آیت‌الله خوئی در تماس تلفنی با آیت‌الله آشتیانی به صراحت به این شایعات واکنش نشان می‌دهد و گفته‌های آیت‌الله خوئی بطور رسمی طی اعلامیه‌ای از سوی آیت‌الله آشتیانی منتشر می‌شود. به زعم برخی از محققین شاید صریح‌ترین واکنشی که آقای خویی نشان داد در مکالمه تلفنی ایشان با آیت‌الله آشتیانی بود.

یک روز به مدرسه علوی جهت سخنرانی رفتم. عنوان سخنرانی هم توضیح نظریه حضرت آیت‌الله‌ العظمی خویی در رابطه با جهاد بود. انجمنی‌ها اکثرا مقلد آقای خویی بودند و مخاطبین‌شان را هم به تقلید از ایشان دعوت می‌کردند. من در آن سخنرانی عین نظریه مرحوم خویی را بیان کردم بعد از سخنرانی 50 نفر از دانش‌آموزان مدرسه علوی اعلام آمادگی جهت حضور در جبهه کردند. مسئولین مدرسه گفتند که فلانی آمد مدرسه ما را خراب کرد. در مدرسه علوی قبل از این هر کسی به جبهه می‌رفت از مدرسه اخراجش می‌کردند.

صفاءالدین تبرائیان در گفتگو با پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: آیت‌الله شیخ نصرالله شاه‌آبادی در خاطراتش که هنوز منتشر نشده است مطرح می‌کند و می‌گوید: «در رابطه با اتهام کذب انگشتر، از خود ایشان [ آیت‌الله خوئی ] سوال کردند. ایشان جواب دادند از این اتهامات زیاد است. روز جوابگویی و قیامتی هم هست و انسان‌ها همه آنجا حاضر می‌شوند و باید پاسخ دهند آنچه به دیگران افترا زده‌اند.»