پس از کودتای 28 مرداد 1332، محمدرضا پهلوی مخالفان مذهبی و غیر مذهبی داخلی مانند فدائیان اسلام و حزب توده را سرکوب کرد و کرکره احزاب را پایین کشید. پیامد این اقدام شروع مخالفتهای پنهان و زیرزمینی بود که با گذر ایام افزایش یافت. محمدرضا پهلوی برای رفع بحران مخالفتها، در سال 1336 به حزب مردم و حزب ملیون اجازه فعالیت داد. حزب مردم با رهبری اسدالله علم قرار بود به عنوان اقلیت به انتقاد از دولت بپردازد و با جذب مخالفان دولت، آنها را در مسیرهای کنترلشده حزبی هدایت کند. اما با اتخاذ این سیاست حزب مردم نتوانست جایگاه احزاب سرکوب شدۀ پیشین را در بین مردم باز کند، مخصوصاٌ قشر نخبه و روشنفکر گمان خوبی نسبت به حزب مردم نداشتند.حزب مردم فاقد وجاهت و پایگاه بین طبقات مختلف مردم و سیاستمداران بود و فعالیت شایان ذکری نیز از افراد حزب با توجه به اسناد به جای مانده از ساواک در درون حزب دیده نمیشد.