حاج اسماعیل و طیب را درحالی‌که چشم‌هایشان با دستمال یزدی سرخ‌رنگ بسته شده بود، کنار تیرهای اعدام آوردند. آنها را به تیرهای چوبی چسباندند و طناب‌ها را محکم دور آنها پیچیدند و گره زدند. همه چیز برای تیرباران آن دو آماده بود. نماینده‌ی دادستان، متن حکم دادگاه تجدیدنظر را قرائت کرد و هنگام قرائتِ حکم به اشتباه گفت: «اسماعیل حاج‌رضایی». در این هنگام حاج اسماعیل با چشمانی بسته و درحالی‌که با طناب، محکم به تیر بسته سده بود فریاد زد: « حاج اسماعیل رضایی درست است نه اسماعیل حاج‌رضایی»
