جنگ سی‌وسه روزه لبنان با رژیم صهیونیستی دستاوردهای شگفت‌آوری برای حزب‌الله، جبهه مقاومت و ملت و دولت لبنان داشت. شکست صهیونیست‌ها در این جنگ تحولات اساسی در فضای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به وجود آورد.
حادثه کوی دانشگاه در 18 تیر 1378 یکی از حوادث تلخ تاریخ معاصر است که هنوز بعد از گذشت سال‌ها نکات ناگفته فراوانی پیرامون آن رخداد وجود دارد. فتنه‌ای که در نهایت توسط مردم خنثی شد و از قضا یکی از اقشاری که نقش کلیدی در خنثی‌سازی این فتنه داشتند، خودِ دانشجویان بودند. در همان لحاظ اولیه اجرای توطئه، تشکل‌های دانشجویی برای خنثی کردن این حرکت وارد میدان شدند. طی اقدامات بعدی، دانشجویان طرح برپایی یک راهپیمایی در برابر هنجارشکنی آشوبگران را ریختند. علاوه بر این، در اغلب استان‌های کشور، دانشجویان با تجمعات پرشور خود مهر بطلانی بر توطئه‌های معاندین و دشمنان زدند. عظیم‌ترین حرکت دانشجویی در محکومیت وقایع 18 تیر، در روز 23 تیر صورت گرفت. در این راهپیمایی، دانشجویان در کنار اقشار مختلف مردم حضوری پرشور داشتند. براساس گزارش مطبوعات، در این روز «راهپیمایان با سردادن شعارهای «دانشجو بیدار است، از منافق بیزار است»، «دانشجو بیدار است، از هرج و مرج بیزار است» و «دانشجوی خط امام، بر تو درود بر تو سلام» تبلیغات شیطنت‌آمیز رسانه‌های بیگانه درباره نسبت دادن ناآرامی‌های اخیر به دانشجویان را محکوم کردند.»
روز یکشنبه، دوازدهم تیر ماه 1367 جهان شاهد جنایتی باور نکردنی از سوی آمریکا بود؛ هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرانی و قتل‌عام صدها نفر توسط ناو جنگی وینسنس آمریکا و به وسیله موشک‌های پیشرفته استاندارد «SM2» آن قدر نفرت‌انگیز بود که با واکنش جهانیان روبه‌رو شد.
حاج احمد در سخنرانی خود گفت: برادران! این راه، راهی بی‌باز گشت است. کسی که با ما می‌آید، باید تا آخر خط همراه باشد. اگر در آنجا عملیاتی انجام بدهیم، ممکن است حتی جنازه هیچ یک از شهدای ما به ایران برنگردد. تنها دالان هوایی تهران به دمشق از فراز ترکیه می‌گذرد و این کشور، به علت عضویت در پیمان نظامی ناتو و روابط گرمی که با اسرائیلی‌ها دارد، به محض اطلاع از حضور قوای نظامی جمهوری اسلامی در دمشق، قطعا این تنها دالان هوایی را هم به روی هواپیماهای ما خواهد بست. شاید ما اولین و آخرین مجموعه رزمندگان باشیم که به سوریه خواهیم رفت؛ بنابراین برادرانی با ما بیایند که تا آخر پای کار خواهند بود.
مروری بر مؤلفه‌های مدیریتی شهید بهشتی
انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در 7 تیرماه 1360 با هدف «بی‌آینده‌کردن نظام»، شهيد بهشتي یکی از لایق‌ترین مدیران را از نظام اسلامی گرفت؛ کسی که کارنامه مدیریتی‌اش به‌عنوان یکی از مسئولین عالی‌رتبه نظام جمهوری اسلامی، مملو از صفحات اثرگذار و درس‌آموز بود. کارنامه‌ای که امروز هم می‌تواند به عنوان الگوی بی‌بدیل مورد استفاده مدیران رده‌بالا و مسئولان فعلی کشور قرار گیرد. بدون شک سبک نوین مدیریت او هنوز هم – با وجود گذشت سال‌ها- گره‌های فراوان مدیریتی را خواهد گشود.
به‌علت ابعاد و آثار گسترده داخلي و بين‌المللي انفجار هفتم تير 1360، سازمان منافقین مسئوليت آن را صريحاً اعلام ننمود، ضمن اينكه با كنايه روشن‌تر از تصريح آن را به‌خود نسبت مي‌داد. رجوي، سرکرده سازمان، در جمع‌بندي يك‌ساله و موسي خياباني نفر دوم سازمان، در نوار تحليل تاريخچه سازمان كه پيش از كشته‌شدنش ضبط كرده‌بود، از «ضربه مهلك» و «ضربه اول» بعداز 30 خرداد سخن راندند. در گزارش وزارت خارجه آمريكا درباره سازمان كه در سال1994م (1373ش) انتشار يافت نيز صراحتاً مسئوليت انفجار برعهده آن سازمان گذارده شده‌است
یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های مبارزاتی شهید بهشتی قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مرزبندی میان «خط امام» و «خط سازش» بود. او که نهضت‌آزادی را یک جریان «مکتبی» نمی‌دانست در دوران مبارزه با رژیم پهلوی با انتقاد از سیاست گام به گام ملی‌گراها، خط سازش را نکوهش می‌کرد. آیت‌الله بهشتی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز سیر مقابله با جریان سازش را ادامه داد. دولت موقت که خود را در مسیر انقلاب همچون "فولکس" می‌دانست و معترف بود نمی‌تواند همچون «بولدوزر» عمل کند، در مواجهه با دشمنان داخلی و خارجی سیاست سازش را در پیش گرفته بود اما شهید بهشتی که اعتقاد داشت در جریان انقلاب سازش معنایی ندارد، در برابر این تفکر می‌ایستاد. او چه در دوران نهضت اسلامی و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جریان سازش را محکوم به شکست می‌دانست و اعتقاد داشت این جریان مطرود و مردود است.
دفتر بنی‌صدر برای انجام کارهای اطلاعاتی افرادِ متخصص از اداره مخابرات در اختیار داشت که از جدیدترین وسایل ردگیری و استراق سمع استفاده میکردند. این کادر مجهز مأمور بودند تلفنهای افراد طراز اول حزب‌اللهی را کنترل کنند. همچنین تعدادی مأمور با موتورسیکلتها و اتومبیلهای تندرو در اختیار دفتر بودند که مأمور ردیابی، تعقیب و تحقیق بودند.اداره اطلاعات دفتر به منظور رسیدن به اهداف خویش از هیچ کاری روگردان نبود و سرقت اسناد یکی از معمولیترین کارهای آنان بود. بارزترین سرقتِ اسناد از وزارت خارجه مربوط به برادر بزرگ مسعود رجوی بود که از طرف پاسداران کشف و تحت رسیدگی قرار گرفت.
در پی قانون‌شکنی‌های گسترده بنی‌صدر در دوران ریاست جمهوری، لايحه عدم كفايت سياسی وی در تاریخ 31 خرداد 1360 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسيد. به دنبال طرح عدم کفایت سیاسی وی، امام خمینی در تاریخ 1 تیر 1360 طی حکمی وی را از سمت ریاست جمهوری عزل کرد.
والحسن بنی‌صدر چندی قبل از آن که در 31 خرداد 1360 با رای نمایندگان مجلس از سمت ریاست‌جمهوری عزل شود، پیوند و ارتباط خود با سازمان مجاهدین خلق را نمایان کرده بود، این در حالی بود که همو پیش از این، منتقد اصلی مشی و شیوه عملکرد سازمان بود و اولين کسي بود که عنوان «منافق» را براي آنها به کار برد و کتابي به نام «منافقان از ديدگاه ما» نوشت. اما کم‌کم بنا به دلایلی که اصلی‌ترین آن ضدیت با نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران بود، به منافقین نزدیک شد و حتی در ترورهای دهه 60 نیز با آنها همراهی کرد.
