مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در محرم سال 1357، مردم در سراسر ایران ضمن عزاداری برای سید و سالار شهیدان، به مبارزه‌ای یکپارچه با رژیم پهلوی پرداختند. تظاهرات میلیونی در تهران، و راهپیمایی‌های چند هزار نفری در استان‌هایی چون قم، اصفهان، خراسان، کرمان، یزد، قزوین، خوزستان، اردبیل، کرمانشاه و ... یک رفراندوم بزرگ علیه رژیم پهلوی بود. در تظاهرات ماه محرم آن سال، مردم به طور صریح خواستار برچیده شدن بساط رژیم پهلوی و روی کار آمدن نظام اسلامی شدند. راهپیمایی و تظاهرات مردم ایران در ماه محرم 1357، به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی آنچنان عظیم و گسترده بود که به اعتقاد استمپل‌، وابسته‌‌ سیاسی‌ سفارت‌ آمریکا در ایران‌: «...شاه‌ را متقاعد کرد که‌ اعتبار سیاسی‌ او به‌ پایین‌ترین‌ سطح‌ خود در طول‌ عمرش‌ رسیده‌ است‌... بعد از این‌ راهپیمایی‌ بود که‌ به‌ استثنای‌ تعداد انگشت‌شماری‌ از وفاداران‌ به‌ سلطنت‌، روشن‌ شد که‌ هیچ‌ شانسی‌ برای‌ بقای‌ شاه‌ وجود ندارد.»

آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی می‌گوید: سقوط رضاخان سرور و خوشحالى مردم را به دنبال داشت.سقوط رضاخان سرور و خوشحالى مردم را به دنبال داشت.

براساس گزارش ساواك همدان: «اسدالله مدنى در همدان به نفع [امام] خمينى فعاليت و بيشتر اهالى همدان را مقلد [امام] خمينى كرده است و در هر محفل و مجلسى از [امام] خمينى تمجيد مى‌كند و وى را اعلم مجتهد ]مجتهد اعلم [قلمداد مى‌نمايد.»

روحانيان فاضل و انقلابى و شجاعى بودند كه با لباس مبدل و به طور ناشناس كتب و اعلاميه‌ها و نوارهاى سخنرانى حضرت امام و ديگر شخصيت‌هاى انقلاب مثل مرحوم آيت‌الله سعيدى را به ما رساندند. اين افراد كه عمومآ براى ساواك شناخته شده بودند و در آن‌جا پرونده داشتند، با تعويض لباس و يا عمامه‌ خود از سياه به سفيد و يا بالعكس و با تغيير چهره و گاهى با عينك دودى زدن و رد گم كردن، اعلاميه‌هاى حضرت امام را به دست هم‌رزمان خويش در قزوين و شهرهاى ديگر مى‌رساندند.

صدها نفر از اهالي سبزوار براي شرکت در مراسم چهلمين روز شهدای واقعه‌ هفدهم شهريور تهران در مسجد جامع تجمع کردند. با پرشدن شبستان‌هاي مسجد، سيدفخرالدين افقهي در سخناني درباره‌ عظمت اسلام، تشيع و پيشوايان اسلامي سخن گفت. پس از پايان سخنراني، جمعيت درحالي‌‌که تصاويري از امام را با خود حمل مي‌‌کردند با سردادن شعار «درود بر خميني» از مسجد خارج شدند. آنان همچنين پلاکاردها و پارچه‌نوشته‌‌هايي که با تدبير طلاب به مسجد منتقل‌شده بود، در دست داشتند.